Φεβρουαρίου 2010 | una cucina

una cucina

Καλωσορίσατε στην κουζίνα μας!!
Εδώ, οι μυρωδιές, τα αρώματα, οι δοκιμές, οι εικόνες, οι προσδοκίες, ανταμώνουν αρμονικά και μας οδηγούν σε παράδεισο γευστικών ηδονών!
Δείτε και μόνοι σας ;)

food n' eros

~ Lets Pita Party !! ~


Αιτία κι αφορμή γι αυτήν εδώ την ανάρτηση η κουζίνα της Μπέττυς!
Ας τα πιάσουμε όμως από την αρχή.
Όταν η Μπέττυ έβαλε τα Διπλωτάρια της, δεν έβλεπα την ώρα για να τα φτιάξω. Απέναντι από το σπίτι μου υπάρχει ένα καταπληκτικό εργαστήριο σφολιάτας, αλλά από κει ψωνίζω μόνο φύλλο κρούστα και ταχίνι!!! 
Έτσι και το φύλλο κουρού δε θα ξέφευγε από τη διαδικασία.
Χρειάστηκα

Λαδένια : η πίτσα της Σαρακοστής


Το πιο γνωστό Κιμωλιάτικο προϊόν είναι η λαδένια. Φτιάχνεται με ζυμάρι, φρέσκια ντομάτα, κρεμμύδι και ελαιόλαδο. Τόσο απλά, τόσο νόστιμα!!

ΥΛΙΚΑ

Για τη ζύμη

400 γρ. αλεύρι

250 ml νερό χλιαρό

2 κ.τ.σ. ελαιόλαδο

1 κ.τ.σ. νιφάδες πουρέ πατάτας

1 κ.τ.γ. αλάτι

1 κ.τ.γ. ζάχαρη

2 κ.τ.γ. μαγιά σκόνη

Για τη λαδένια:

1-2 κρεμμύδια σε φέτες

2 ντομάτες σε φέτες

2 κουταλάκια ρίγανη

Αλάτι

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ


Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη μαγιά, τη ζάχαρη, τον πουρέ και το λάδι. Ρίχνουμε το νερό και το δουλεύουμε λίγο με το χέρι.

Μεταφέρουμε το μείγμα πάνω σε μια αλευρωμένη επιφάνεια και το ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ελαστική και ομογενοποιημένη. Την πασπαλίζουμε με αλεύρι και την καλύπτουμε με μια πετσέτα.

Την αφήνουμε για καμιά ώρα και μετά τη βάζουμε σε ένα ταψάκι το οποίο έχουμε αλείψει με ελαιόλαδο.


Την ανοίγουμε με τα δάχτυλα μέχρι να καλύψει όλη την επιφάνεια του ταψιού.

Τη σκεπάζουμε με τις φέτες από το κρεμμύδι και τη τομάτα.

Πασπαλίζουμε με τη ρίγανη και προσθέτουμε αλάτι.

Ρίχνουμε πάνω από τη λαδένια το υπόλοιπο λάδι και ψήνουμε στους 165ο – 180ο C για 45' περίπου. Μετά από λίγη ώρα το σπίτι μοσχομυρίζει.

Τραγανή γευστικότατη και μυρωδάτη εκπλήσσει ευχάριστα τους λιγότερο μυημένους!!!

Καλή Σαρακοστή!!

Focaccia γλυκιά, με φράουλα σταφύλι




Πήρε το μάτι μου πρόσφατα σε κάποιο από τα πολύ αξιόλογα blogs (ας με συγχωρήσει δε θυμάμαι σε ποιο) που φιλοξενούνται στο πλάι της πτωχής πλην τίμιας σελίδας μου, μια συνταγή για focaccia και θυμήθηκα ότι έχω κρατήσει από το Δεκέμβρη μια συνταγή για τη γλυκιά εκδοχή της.
Την έφτιαξα με σταφύλι φράουλα που μέχρι τα Χριστούγεννα τουλάχιστον τα έβρισκα στη Λαϊκή. Δεν έχω προσέξει αν κυκλοφορούν ακόμη.
Όχι δεν έχω τεμπελιάσει...!! Απλά "ανεβάζετε" όλες σας τόσα πολλά ξελογιάρικα και μαγικά πράγματα, που προσπαθώντας να τα φτιάξω, «παραμελώ» τη δική μου ”cucina” :)
Επειδή δε μπορώ να περιμένω για τη schiacciata μου, τη βάζω αμέσως και σας προσκαλώ να τη δοκιμάσετε…
Η συνταγή παραπέμπει άμεσα στην Τοσκάνη !!
Πάμε λοιπόν.

~ Μοσχάρι βραστό ~




Ο χασάπης μου ο κ. Γιώργος, φιλόσοφος εκ πεποιθήσεως (έχουμε κάνει ατελείωτες συζητήσεις επί παντός επιστητού), λάτρης του Λαϊκού, του ρεμπέτικου και του Β’ Προγράμματος, μου έχει πει ότι κάθε κομμάτι κρέας είναι κατάλληλο για συγκεκριμένο φαγητό.
Η πλάτη κάνει για όλα!!!