Τα γλυκά μπορούν να περιμένουν λίγο ακόμα!!
Ένα φαγάκι απλό, καθημερινό, που με τη συνοδεία ενός καλού ( Σαμιώτικου ) κρασιού, μεταμορφώνεται στη στιγμή σε γιορτινό!!!
Τα γλυκά μπορούν να περιμένουν λίγο ακόμα!!
Ένα φαγάκι απλό, καθημερινό, που με τη συνοδεία ενός καλού ( Σαμιώτικου ) κρασιού, μεταμορφώνεται στη στιγμή σε γιορτινό!!!
......ή αλλιώς πίτα Καισαρείας.
Να κάνουμε και κάτι αλμυρό έτσι για αλλαγή!:-)))
"Που τα΄χω ξαναδεί"?????
"Που τα΄χω ξαναδεί¨......
Μήπως σας θυμίζει κάτι η φωτογραφία?? Αν ναι τι να πώ? Μπράβο μου!
Πιτσιρικάς είχα «θέμα» με το συγκεκριμένο γλυκό…!
1ον δεν το έφτιαχνε η μάνα μου!! Στο σπίτι είχαμε πάντα μακαρόνες, μπακλαβά, κανταΐφι, «παπουτσάκια» και κουραμπιέδες Ν. Καρβάλης στο άσπρο σκληρό κουτί. Κατάδες ούτε για δείγμα! Δεν μου ήταν λοιπόν οικεία η γεύση. Αλλά δεν είχα «θέμα» από την "άγνωστη" γεύση.
Η παρασκευή του συγκεκριμένου γλυκίσματος απαιτεί αρκετό «βούτυρο». Πήγαιναν οι γυναίκες στο μπακάλη και όταν ζητούσαν «βούτυρο», αυτός άνοιγε ένα μεγάλο ντενεκέ, έχωνε μέσα μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα κι άφηνε πάνω σε μια λαδόκολλα ένα λιπαρό πράγμα άγνωστης προέλευσης. Αυτό είχε μεγάλη επίπτωση στη συνολική γεύση του γλυκού. Αν τύχαινε και είχαν ταγκίσει λίγο και τα καρύδια, ερχόταν κι έδενε το πράγμα «μια χαρά»!!
Αλλά ούτε αυτό ήταν η πραγματική αιτία που τους είχα πάρει με στραβό μάτι… Αλλού ήταν το πρόβλημα : Βγαίναμε στους δρόμους του χωριού μόλις σουρούπωνε τις παραμονές των Γιορτών να πούμε τα «Κάλαντρα» για το χαρτζιλίκι κι όταν πηγαίναμε σε καμιά γιαγιά, αφού μας έβαζε να τα πούμε όλα, στο τέλος αντί για το «προϋπολογισμένο» δίφραγκο, μας έδινε … κατάδες!!!! Πολύ θέλει να τους αντιπαθήσει κανείς ;))
Το 2008, παίρνοντας αφορμή από μια έκδοση, τοπικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ, με παραδοσιακά φαγητά και γλυκά της Σάμου, έβαλα λίγο πριν κλείσω χρόνο στο Μπάλο μου, την ανάρτηση με τους Κατάδες της γιαγιάς Σταματούλας (είδατε που σας έλεγα, οι γιαγιάδες τους φτιάχνανε πάντα!!).
Τον περασμένο μήνα έφτιαξα μισή δόση για να τους ξαναθυμηθώ!! Πήγα και μερικά κομμάτια στη δουλειά και τα σχόλια ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Η maria mas. ας πούμε ενθουσιάστηκε (αυτή βέβαια είναι στο κόλπο)!! Ο φίλος μου ο Πολ. τον «κατέβασε» με αρκετή νοσταλγία (τυχαίνει πατριώτης μου) παρόλο που πάντα προτιμούσε,απ ότι μου είπε, τα σιροπιαστά των Χριστουγέννων και στο τέλος αποφάνθηκε : «Πολύ καλός, αλλά η κυρία Ξένη (η μαμά του) τους κάνει καλύτερους!!»
«Συνταγή έχουμε ;» του είπα!!
«Αμέσως!!», αποκρίθηκε. Σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου και σε λίγη ώρα είχαμε τη συνταγή χειρόγραφη.
Την έφτιαξα πάλι δοκιμαστικά σε μικρότερη δόση και τελικά, είχε μεγάλο δίκιο : Η κυρία Ξένη τους κάνει καλύτερους !!!!
ΤΑ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ ΤΗΣ ΜΑΜΑΣ ΝΤΟΡΑΣ
Μιας και έρχονται τα Χριστούγεννα ήρθε η ώρα να φτιάξουμε και τα γλυκάκια μας, για να γεμίσει το σπίτι μας ωραίες μυρωδιές. Θα μοιραστώ μαζί σας την συνταγή της μαμάς μου, η οποία όποτε φτιάχνει αυτά τα μελομακάρονα και τα μοιράζει δεν υπάρχει περίπτωση να μην της ζητήσουν την συνταγή. Εμείς βέβαια αυτά τα μελομακάρονα δεν τα φτιάχνουμε μόνο τα Χριστούγεννα αλλά σχεδόν συνέχεια, χωρίς να τα σιροπιάσουμε (μελώσουμε), σαν μπισκότα (μακαρόνες). Ας δούμε λοιπόν τα υλικά που θα χρειαστούμε:
Μιας και έρχονται τα Χριστούγεννα ήρθε η ώρα να φτιάξουμε και τα γλυκάκια μας, για να γεμίσει το σπίτι μας ωραίες μυρωδιές. Θα μοιραστώ μαζί σας την συνταγή της μαμάς μου, η οποία όποτε φτιάχνει αυτά τα μελομακάρονα και τα μοιράζει δεν υπάρχει περίπτωση να μην της ζητήσουν την συνταγή. Εμείς βέβαια αυτά τα μελομακάρονα δεν τα φτιάχνουμε μόνο τα Χριστούγεννα αλλά σχεδόν συνέχεια, χωρίς να τα σιροπιάσουμε (μελώσουμε), σαν μπισκότα (μακαρόνες). Ας δούμε λοιπόν τα υλικά που θα χρειαστούμε:
'Εφτιαξα ένα κεκάκι για το πρωινό το οποίο στέφτηκε με μεγάλη επιτυχία οπότε είπα να το μοιραστώ μαζί σας. Του κότσαρα και τον άγιο των ημερών και το στόλισα παρέα με τα υπόλοιπα χριστουγεννιάτικα.....αλλά δεν κράτησε για πολύ! Ήταν ... λίγα τα ψωμιά του!!
Σήμερα θα ξεκινήσουμε τη μέρα και την εβδομάδα μας με καλωσορίσματα! Ένα καινούριο μέλος, μια νέα και νεαρή φίλη, έρχεται να μπει στην παρέας μας και να μοιραστεί μαζί μας τις γαστρονομικές της ανησυχίες. Όταν μου ζήτησε χώρο στην κουζίνα μας, δέχθηκα με μεγάλη χαρά, μιας που είμαι απόλυτα σίγουρος για το ποιοτικό της γούστο, την ευαισθησία και τις ικανότητές της!!
Ας υποδεχθούμε ζεστά (το απαιτούν και οι καιρικές συνθήκες) τη φίλη μας τη ratatui, κατά κόσμον Τζένη!!!
Καλώς όρισες Τζενάκι!!!! Γιααα ... κάνε παιχνίδι :)
Άντε να μπαίνουμε σε γιορτινό κλίμα και στην δική μας κουζινούλα!!
Μπισκοτάκια σε Χριστουγεννιάτικα σχήματα διακοσμημένα με γλάσο και σοκολάτα.
Μιλώντας στο τηλέφωνο με την θεία από την Κέρκυρα, πήρα την ιδέα για το σημερινό φαγητό. Η αλήθεια είναι ότι δεν είχα φτιάξει ποτέ γίγαντες με αυτό τον τρόπο αλλά μπορώ να πω ότι για ακόμα μια φορά είχε απόλυτο δίκιο.!!! Πιάτο νοστιμότατο και χορταστικό.
Η συνταγή και ολόκληρη η ανάρτηση αυτή, είναι του φίλου μου του Νίκου (nik pit) και είναι αφιερωμένη από μένα στο γιο του, το «αλητάκι» του Μπάλου, με την ευχή να τον χαίρονται και να τον καμαρώσουν όπως επιθυμούν!! Καλή πορεία επίσης στη φρέσκια και μεθυστική του σελίδα, που έσκασε μύτη στο πλάι της δικής μου, μόλις χθες!!
Γράφει ο Νίκος :
“Η ονομασία που έβαλα “Καλυβίσια σαλάτα” θα μπορούσε να είναι και «η σαλάτα του φτωχού» ή «η σαλάτα της κρίσης» μιας και τα υλικά είναι λίγα και πολύ φτηνά.”
Καλημέρα και Χρόνια Πολλά σε όλες τις Κατερίνες!!!!!! Πολύχρονες και Ευτυχισμένες!!!
Σήμερα με αφορμή την μεγάλη αυτή γιορτή, ( αλλά και την δική μου εορταστική γιορτή προ ημερών ) κερνάμε γλυκάκι μυρωδάτο και σιροπιαστό!!
Η μητέρα μου σε νεαρή ηλικία, έφυγε από το χωριό και ήρθε στην Αθήνα για να μάθει ράψιμο. Έπιασε δουλειά σε έναν ονομαστό οίκο ραπτικής (της κυρίας Έλλης) στο Κολωνάκι, με πελατεία από το high society της πρωτεύουσας. Έγινε σπουδαία μοδίστρα!!
Ο σύζυγος της κυρίας Έλλης ήταν γνωστός ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας. Όταν μετά από λίγα χρόνια επέστρεψε η μητέρα μου στο νησί, παντρεύτηκε και άνοιξε το δικό της ραφτάδικο. Εκεί έμαθαν ράψιμο και όλα τα κορίτσια του χωριού. Κάποιο καλοκαίρι ήρθαν και η κυρία Έλλη με τον άντρα της για διακοπές στο Μπάλο. Στην παραλία τότε βέβαια δεν υπήρχαν υποδομές για σίτιση και εστίαση. Υπήρχαν πολλές αποθήκες που χρησίμευσαν κάποια εποχή για το εμπόριο των κρεμμυδιών του λαδιού και των κάρβουνων της περιοχής και οι οποίες με ένα άσπρισμα, 5-6 ράντσα, 1 πετρογκάζ και 1 φανάρι μετατρέπονταν σε παραθεριστικές κατοικίες. Εκεί έμειναν λοιπόν κι αυτοί και το κατά-ευχαριστήθηκαν!!
Εντυπωσιάστηκαν από τον πλούτο της θάλασσας σε ψάρια όστρακα χταπόδια αχινούς! Χόρτασαν με γεμιστούς κολοκυθοανθούς φασολάκια και μπάμιες απ τα περβόλια. Γοητεύτηκαν από τα σύκα και τα σταφύλια από τα «Αλώνια». Ενθουσιάστηκαν με το ζυμωτό ψωμί, τις τηγανίτες και τα ντόπια παξιμάδια!!!
Σεπτέμβρη μήνα έφτασε και το τηλεγράφημα στο σπίτι : «ΠΕΙΝΑΜΕ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΑΞΙΜΑΔΙΑ ΕΛΛΗ – ΝΟΤΗΣ»
Η εκπληκτική τους γεύση δεν άφησε ποτέ, κανέναν ασυγκίνητο!!! Τότε βέβαια, έκρυβε μέσα της όλο τον κόπο, τη δυσκολία παραγωγής των πρώτων υλών, αλλά και την αγνότητά τους: Να οργώσεις, να σπείρεις, να θερίσεις, να αλωνίσεις, να αλέσεις, να κοσκινίσεις, να ζυμώσεις, να φουρνίσεις, να παξιμαδιάσεις. Ο φούρνος της Καλμούκαινας, άναβε κάθε μέρα! Μοσχομύριζε όλη η γειτονιά.
Ακόμα και σήμερα όμως που οι πρώτες ύλες κρύβουν μέσα τους τον κόπο άλλων και η αγνότητά τους κάποιες φορές αμφισβητείται, τα σαμιώτικα παξιμάδια συνεχίζουν να συναρπάζουν!!!
Η συνταγή που ακολουθεί είναι της μητέρας μου. Έβαλα όμως κι εγώ λίγο το χεράκι μου : οι φωτό είναι δικές μου :))) (gvarvakis)
Μια πεντανόστιμη συνταγή που δεν θυμάμαι πια πότε την πρωτοέφτιαξα ούτε καν πως προέκυψε στη σημερινή της μορφή.
Υλικά για 4 άτομα
150 γρ. Μοσχαρίσιος κιμάς
150 γρ. Χοιρινός κιμάς
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
2 – 3 πράσινα κρεμμυδάκια
1 κόκκινη πιπεριά
Μισή καυτερή πιπεριά τσούσκα
1 σκελίδα σκόρδο
2 μικρά καρότα
1 μικρή κονσέρβα καλαμπόκι γύρω στα 150 γρ.
150 γρ. Κόκκινα φασόλια
2 φρέσκιες ντομάτες ή μια κουταλιά σούπας πελτέ ντομάτας
Αλάτι
Πιπέρι
Ρίγανη
Λίγο μαϊντανό
1 σφηνάκι κρασί άσπρο
150 γρ. Μοσχαρίσιος κιμάς
150 γρ. Χοιρινός κιμάς
1 μέτριο ξερό κρεμμύδι
2 – 3 πράσινα κρεμμυδάκια
1 κόκκινη πιπεριά
Μισή καυτερή πιπεριά τσούσκα
1 σκελίδα σκόρδο
2 μικρά καρότα
1 μικρή κονσέρβα καλαμπόκι γύρω στα 150 γρ.
150 γρ. Κόκκινα φασόλια
2 φρέσκιες ντομάτες ή μια κουταλιά σούπας πελτέ ντομάτας
Αλάτι
Πιπέρι
Ρίγανη
Λίγο μαϊντανό
1 σφηνάκι κρασί άσπρο
αρχική ανάρτηση : ΤΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ ΜΑΣ
Μετά τα πρωινό, ρωτάω το μικρό μου ¨βασανάκι¨:
«θες να πάμε καμιά βολτίτσα»?
«μπαααα», μου απαντάει…..δεν θα είναι καλά σκέφτομαι!!
«βαριέμαι βρε μαμίτσα» μου απαντάει και τώρα πια είμαι σίγουρη ότι δεν είναι καλά!!! Και τι μου λέει??
Απαιτεί κάποιο χρόνο παραπάνω, αλλά αυτά που προσφέρει δε συγκρίνονται με κανένα κόπο!!
Πάμε να την ετοιμάσουμε!!!!!!!!!!
ΥΛΙΚΑ
Αχλάδια
3 φλιτζάνια νερό
3 ώριμα αχλάδια βουτυράτα
1 φλιτζάνι ζάχαρη
2 κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού
1 ξύλο κανέλας
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
Ζύμη Τάρτας
½ φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
¼ φλιτζανιού αλεσμένα ασπρισμένα αμύγδαλα
¼ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
135 γραμμάρια βούτυρο παγωμένο
1 κρόκο αυγού
1 ¼ φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά της σούπας νερό παγωμένο
Κρέμα Αμυγδάλου
90 γραμ βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
2/3 φλιτζανιού ζάχαρη
¾ φλιτζανιού τριμμένο αμύγδαλο
2 κουταλάκια του γλυκού αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού κορνφλάουρ
1 μεγάλο αυγό και 1 ασπράδι αυγού
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
2 κουταλάκια του γλυκού εκχύλισμα αμυγδάλου
Ζάχαρη άχνη (προαιρετικά)
Είχα πάει πριν 10 μέρες στη Σάμο και επιστρέφοντας είπα να φτιάξω ένα αγαπημένο μεζεδάκι που όπως και να το συνοδέψεις παραμένει μια γαστριμαργική εμπειρία.
Το παράξενο της υπόθεσης είναι ότι τα κολοκύθολουλουδα δεν τα κουβάλησα από τη Σάμο αλλά τα βρήκα σε λαϊκή στο κέντρο του Βερολίνου!
Συνταγή αφιέρωμα είναι τούτη η σημερινή!! Οι περισσότεροι (ες) αν όχι όλοι εδώ πέρα, γνωρίζετε για το υπέροχο βιβλίο της Αγγελικής Ξανθάκη, της δικής μας Κικής «μικρή κουζίνα – ψωμιά & ζύμες», που παρεμπιπτόντως πρόσφατα κυκλοφόρησε στη 2η έκδοσή του από το Εντυπο!!
Κατάφερα και κράτησα στα χέρια μου το προτελευταίο τεύχος της 1ης έκδοσης. Το τελευταίο κληρώθηκε στο 1ο GR food bloggers camp!!!
Πέρα από την επιμελημένη έκδοση, τις φοβερές ζυμαρένιες συνταγές τις αναλύσεις τις συμβουλές τις επεξηγήσεις και τις καταπληκτικές φωτογραφίες, στο βιβλίο που κρατάω, υπάρχει κάτι στην πρώτη σελίδα του, που το κάνει υπέροχα δικό μου : είναι η ξεχωριστή ζεστή αφιέρωση της Κικής !!
Ξεφυλλίζοντας τις 130 πολυτελείς σελίδες του, από τις 55 συνταγές που προσπάθησαν να με πλανέψουν (και το κατάφεραν όλες τελικά!), εκείνη που με λύγισε με την πρώτη ματιά, ήταν μια παλιά μου αγαπημένη, που εδώ πέρα φόρεσε τα "καλά της" και δε μου άφησε κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης:
«Ή εμένα ή καμιά» μου ψιθύρισε κλείνοντας πονηρά το μάτι και γύρισε αποφασιστικά το κουμπί του μίξερ...
Μάζεψα τα ... υλικά μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα και προσπάθησα να συγκεντρώσω το μυαλό μου, που ήδη έπλαθε μυρωδάτες ονειρικές εικόνες...
Καλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα!!
Σίγουρα υπάρχουν πολλές εκδοχές αυτού του γλυκού, αλλά την συγκεκριμένη δεν την αλλάζω με τίποτα. Μου την έμαθε μια αγαπημένη μου θεία στην Κέρκυρα (η θεία Ελένη) και όποτε την φτιάχνω την θυμάμαι με πολύ αγάπη!
Σας κερνάω λοιπόν ( δυστυχώς από απόσταση ) το αγαπημένο αυτο γλυκό όλων των φίλων μου αλλά και του μικρού μου.
Το Σάββατο το απόγευμα είχε καλέσει στο σπίτι κάποιους φίλους του και όταν τον ρώτησα τι γλυκάκι να ετοιμάσω μου απάντησε, "εεεεε cheesecake, εννοείται βρε μαμά!!!
Οπότε το γλυκάκι έκλεισε. Το φαγητό το άφησε πάνω μου, πάλι καλά!!
Είναι τρομερά γρήγορο και εξαιρετικά εύκολο. Αν έχετε και σπιτική μαρμελάδα, (αληθινή), ακόμα καλύτερα. Εγώ χρησιμοποίησα το τελευταίο μου βαζάκι!!
Όταν ο καιρός είναι στη βροχή, καταφεύγω πάντα σε συγκεκριμένα φαγητά. Φασολάδα, γίγαντες, φακές, ρεβιθάδα, σπανακόρυζο, άγρια χόρτα με σαρδέλες ψητές κλπ.
Για όλα «φταίνε» τα παιδικά βιώματα …
Είχα αγοράσει πρόσφατα σπανάκι για πίτα, αλλά ο καιρός με έσπρωξε και το ‘φτιαξα με ρύζι :)
Ιούλιος 2010 : Αφού χορτάσαμε ποδαρόδρομο φωτογραφικές λήψεις και σνίτσελ στη Βιέννη, αποφασίσαμε «στο φτερό» να πάμε εκδρομή στη Μπρατισλάβα.
Η διαδρομή με το τρένο 1 ώρα και το εισιτήριο με επιστροφή αυθημερόν, σχεδόν «τσάμπα»!! Η μέρα ηλιόλουστη, το ταξίδι υπέροχο και η διάθεση στα ύψη.
Μετά τις πρώτες εντυπώσεις για την πόλη που ολοένα και γίνονταν καλύτερες κι αφού είχαμε απολαύσει έναν εκπληκτικό καφέ και πανοραμικές εικόνες, βρεθήκαμε κοντά στο μεσημέρι στην κεντρική πλατεία του ιστορικού κέντρου της πόλης. Απέναντι από την Ελληνική πρεσβεία υπάρχει ένα εστιατόριο με ονομασία Bagel & Coffee STORY!
Oh, My, God!!! που λέει και η φίλη μου η Tia! Ήταν η πείνα, ήταν η κούραση απ το περπάτημα, ήταν το περιβάλλον, διαλέξαμε 2 τεράστια από το menu και τα καταβροχθίσαμε!! Υπέροχη τραγανή ζύμη, φανταστική γέμιση, καταπληκτική γεύση. Φεύγοντας από εκεί «πήρα» και τα 3 αυτά μαζί μου και θα έσκαγα αν δεν κατάφερνα να τα ξαναζήσω «οίκαδε»! Έψαξα κι έμαθα την ιστορία τους, πειραματίστηκα με διάφορες συνταγές και να ’μαι…
Όταν έφτιαξα αυτό το γλυκό για πρώτη φορά, τον θυμήθηκα...
Η συνταγή με ελάχιστες αλλαγές περιλαμβάνεται στο βιβλίο ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΚΟΥΖΙΝΑ ΖΑΧΑΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ της κ. Βέφας Αλεξιάδου και είδε «τα φώτα της δημοσιότητας» από τα χέρια μου, πριν από ~20 χρόνια.
Εκεί στα άγουρα χρόνια της ενασχόλησής μου με την κουζίνα που (τότε) περιελάμβανε σχεδόν αποκλειστικά ζαχαροπλαστική.
Η ανάρτηση είναι "χάρισμα" στις κυρίες του Buzz (Orelia, Νατασσάκι & Ντίνα) που είχαν την υπομονή να περιμένουν :)
Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!!
Πρόσφατα επισκέφτηκα τους γονείς μου όπου ο πατέρας μου, (γνωστός λάτρης του οίνου και του καλού μεζέ)!! μόλις είχε παραλάβει ως «δώρο» από κάποιον φίλο του λουκάνικο από τη Θήβα. Όπως καταλάβατε και οι φίλοι του πατέρα μου μόνο φαγώσιμα δώρα του φέρνουν. Είναι τα μόνα που εκτιμά δεόντως!
Άρχισε λοιπόν τις γαλιφιές του τύπου
« Μαρία.. ξέρεις να φτιάχνεις σπετσοφάι»?? λέεεεεμε τώρα….δεν ήξερε ότι ξέρω.
Ποτέ δεν μου ζητάει άμεσα να του φτιάξω αυτό που θέλει, το πάει πάντα πλάγια λες και του΄χω πει ποτέ όχι.
«Μωρέ.. να.... μου έφεραν λίγο λουκάνικο, ιδανικό για σπετσοφάι και το βραδάκι θα βρεθούμε με τα παιδιά, ( οι φίλοι που λέγαμε) και σκέφτηκα να τους το πάω»!!
« Ε, θα προσπαθήσω» λέω και εγώ, τι να έκανα? Και εξαφανίστηκε να πάει να φέρει τα υλικά μήπως και αλλάξω γνώμη και του φύγω και του μείνει το λουκάνικο αμανάτι. Όχι ότι θα πήγαινε χαμένο βέβαια..
Έτσι λοιπόν έγινε ένα τέλειο μεζεδάκι για τις κρύες μέρες που θα έρθουν. Μην κοιτάτε την παρέα του κυρ Σπύρου ( πατέρας ), αυτοί δεν έχουν τέτοια θέματα. Είναι ικανοί να το φάνε και με καύσωνα!!!!
Ζητώ κατανόηση για τις photo, διότι είναι από το κινητό μου. Εγώ επίσκεψη πήγα!!!!!
Κεφτές (και δε φταις!!!) Παραλλαγές, να φαν' κι οι κότες!! Στο μέγεθος, στα υλικά αλλά κυρίως στα μυρωδικά. Με ούζο, με σκόρδο, με κύμινο, με πορτοκάλι...
Εδώ έχω βάλει κιμά ανάμεικτο και δυόσμο!!
Έχουν υπέροχη γεύση!! Τρώγονται ζεστά ή κρύα. Έχουν κλασσική υφή, δηλαδή "κρεατένια" και σε κάθε μπουκιά γεμίζει το στόμα αρώματα και νοστιμιά!! Απαραίτητο εφόδιο κάποτε στις σχολικές εκδρομές ή όταν αποφασίζαμε να περάσουμε το Αιγαίο. Ξεκούμπωναν οι καστανιές (χάλκινα σκεύη μεταφοράς φαγητού likeTupperware:)) γεμίζαμε τη χούφτα, παίρναμε κι ένα κομμάτι ψωμί στο άλλο χέρι και βγάζαμε το ταξίδι. Όσο τους σκέφτομαι, άλλο τόσο τους λιγουρεύομαι.
Πάμε να τους φτιάξουμε λοιπόν...
Εδώ έχω βάλει κιμά ανάμεικτο και δυόσμο!!
Έχουν υπέροχη γεύση!! Τρώγονται ζεστά ή κρύα. Έχουν κλασσική υφή, δηλαδή "κρεατένια" και σε κάθε μπουκιά γεμίζει το στόμα αρώματα και νοστιμιά!! Απαραίτητο εφόδιο κάποτε στις σχολικές εκδρομές ή όταν αποφασίζαμε να περάσουμε το Αιγαίο. Ξεκούμπωναν οι καστανιές (χάλκινα σκεύη μεταφοράς φαγητού likeTupperware:)) γεμίζαμε τη χούφτα, παίρναμε κι ένα κομμάτι ψωμί στο άλλο χέρι και βγάζαμε το ταξίδι. Όσο τους σκέφτομαι, άλλο τόσο τους λιγουρεύομαι.
Πάμε να τους φτιάξουμε λοιπόν...
Συνήθως...για να μην πω πάντα, πειράζω λιγάκι τις αρχικές συνταγές. Μ' αρέσει να βάζω την δική μου πινελιά. Έτσι και αυτην την φορά πρόσθεσα αμυγδαλάκια για EXTRA γεύση, χυμό πορτοκαλιού για περισσότερη υγρασία, και amaretto στο σιρόπι για άρωμα.
Αααααννν και δεν ειμαι ο Παρλιάρος, μπορώ να πω οτι τα κατάφερα!!
Αααααννν και δεν ειμαι ο Παρλιάρος, μπορώ να πω οτι τα κατάφερα!!
Αν δεν με πιστεύετε.............ρωτήστε τον Γιώργο που τραταρίστηκε!!!!
Καλή γλυκιά εβδομάδα.
ΥΛΙΚΑ• 1 μεγάλο μαρούλι ‘σαλάτα’
• 1 ντομάτα
• Λαδοτύρι Λέρου ( δωράκι, από τις διακοπές των κουμπάρων μου )*
• 2 φιλέτα κοτόπουλου πανέ ( περίσσευμα από το μεσημέρι)
• Λίγο σουσαμάκι
• Λάδι, μουστάρδα, λίγο κόκκινο κρασί, ελαιόλαδο, αλάτι και ελάχιστη σκόνη σκόρδου ( όλα μαζί χτυπημένα σε βαζάκι ).
ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Όπως ακριβώς την φαντάζεστε, ή όπως σας έρθει!!!!
Συνήθως οι φίλοι ανταλλάσουν μεταξύ τους μετά τις διακοπές, κεράκια, κούπες, και διάφορα μικρά ενθύμια από τα μέρη που επισκέφτηκαν το καλοκαίρι τους.Οι δικοί μου, μου φέρνουν τυριά, ζυμαρικά, αρωματικά λάδια, ποδιές κουζίνας, μαγειρικά και κουζινικά σκεύη, μπαχαρικά και οτιδήποτε έχει να κάνει με το αγαπημένο δωμάτιο του σπιτιού μου, την κουζίνα μου.
Τυχαίο?? Ευτυχώς.. δεν νομίζω!!!
Οι γνωστές στη Σάμο κουμαρένιες μανίτες, φυτρώνουν κάτω από κουμαριές και πευκοβελόνες από Οκτώβρη μέχρι και Γενάρη, για να φυτρώσουν χρειάζονται υγρασία και ήλιο.
Από μαθητής του δημοτικού περίμενα να σχολάσω για να ξαμοληθώ στο κοντινό δασάκι για να βρω και να τηγανίσω το πεντανόστιμο αυτό μεζεδάκι.
Από μαθητής του δημοτικού περίμενα να σχολάσω για να ξαμοληθώ στο κοντινό δασάκι για να βρω και να τηγανίσω το πεντανόστιμο αυτό μεζεδάκι.
Προθάλαμος (όπως πρόλογος) : Η Μαρία ξαναχτύπησε!! Αυτή τη φορά πολλαπλώς. Εκτός από την κουζίνα της, έχει μεγάλη τρέλα και με τη φωτογραφία. Με την παλιά της μηχανή είχε τραβήξει υπέροχες εικόνες, που μπορείτε να δείτε, πατώντας ΕΔΩ, ΕΔΩ ή ΕΔΩ!!!
Όταν πρόσφατα η Sony που είχε χάλασε, την καρδιά της έκλεψε μια Pentax με τεράστιο zoom. Προσπαθώντας τώρα να μάθει τα κόλπα της, άρχισε να φωτογραφίζει εντός της κουζίνας, οπότε προέκυψαν άμεσα 2 αναρτήσεις και όπως μου υποσχέθηκε, έπεται συνέχεια (ήταν να μη πάρει φόρα).
Η γλυκιά ανάρτηση που ακολουθεί είναι όλη μα όλη δική της!!
Ένα εύκολο, γρήγορο και πεντανόστιμο γλυκάκι χωρίς πολλά αυγά και (χωρίς) μεγάλη ταλαιπωρία!!!!!!!
ΥΛΙΚΑ
• 1 ¼ φλ. σιμιγδάλι ψιλό
• ¼ φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 φακελάκι μπέικιν
• 1 κουτ. γλ. γεμάτο κανέλα
• ¼ κουτ. γλ. γαρύφαλλο τριμμένο
• 3 κουτ. σπ. γεμάτες κακάο
• 2 βανίλιες
• 6 αυγά
• 1 φλ. ζάχαρη
• 1 φλ. καρυδόψιχα χοντροκομμένη
• ¾ φλ. σπορέλαιο
ΥΛΙΚΑ για το σιρόπι
• 3 φλ. νερό
• 2 φλ. ζάχαρη
• 1 βανίλα
• 2 κτΣ κονιάκ
• Μισό λεμόνι (στυμμένο)
Όταν πρόσφατα η Sony που είχε χάλασε, την καρδιά της έκλεψε μια Pentax με τεράστιο zoom. Προσπαθώντας τώρα να μάθει τα κόλπα της, άρχισε να φωτογραφίζει εντός της κουζίνας, οπότε προέκυψαν άμεσα 2 αναρτήσεις και όπως μου υποσχέθηκε, έπεται συνέχεια (ήταν να μη πάρει φόρα).
Η γλυκιά ανάρτηση που ακολουθεί είναι όλη μα όλη δική της!!
ΥΛΙΚΑ
• 1 ¼ φλ. σιμιγδάλι ψιλό
• ¼ φλ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
• 1 φακελάκι μπέικιν
• 1 κουτ. γλ. γεμάτο κανέλα
• ¼ κουτ. γλ. γαρύφαλλο τριμμένο
• 3 κουτ. σπ. γεμάτες κακάο
• 2 βανίλιες
• 6 αυγά
• 1 φλ. ζάχαρη
• 1 φλ. καρυδόψιχα χοντροκομμένη
• ¾ φλ. σπορέλαιο
ΥΛΙΚΑ για το σιρόπι
• 3 φλ. νερό
• 2 φλ. ζάχαρη
• 1 βανίλα
• 2 κτΣ κονιάκ
• Μισό λεμόνι (στυμμένο)
Μια Κυριακάτικη συνταγή για μια Φθινοπωρινή Δευτέρα!!
ΥΛΙΚΑ
1 κόκορας 1½ κιλό
4 κτσ ελαιόλαδο
1 κρεμμύδι ξυσμένο
2 κτσ αλεύρι
½ φλιτζάνι brandy
1 ½ φλιτζάνι κόκκινο κρασί
½ φλιτζάνι λιαστό μοσχάτο
2 σκελίδες σκόρδο
1 κτσ πελτέ ντομάτας
Αλατοπίπερο
Μαϊντανό θυμάρι ρίγανη & 1 δαφνόφυλλο
Για τα καλωσορίσματα μετά τις άδειες, για τις επιτυχίες των παιδιών μας (του δικού μου και των δικών σας) στις εξετάσεις, για τη μακρινή απουσία από τις σελίδες μας, άνοιξα σήμερα τα βαζάκια με τα γλυκά της Τώνιας και σας...αφήνω να δοκιμάσετε…
Πρώτη και ίσως τελευταία συνταγή για τον Αύγουστο, ένεκα της επικείμενης αναχώρησης για τα πάτρια εδάφη (πλέον). Ίσως βέβαια μου κάνουν καμιά έκπληξη τα συνεταίρια μου και δε βαρεθείτε να σερβίρεστε τας κεμπάπ όλο το μήνα!!! Βλέπουμε…
Το φαγητό αυτό, μου φέρνει πάντα στο μυαλό, κυριακάτικα μεσημέρια με όλους ή σχεδόν όλους (αφού ο πατέρας μου ταξίδευε) γύρω από το τραπέζι, την καράφα με το βαρελίσιο κρασί του μπάρμπα Ξενοφώντα στη μέση, και το καλοσχηματισμένο βουναλάκι από το σχήμα της κούπας του ρυζιού, γαρνιρισμένο με τη σάλτσα και το ψιλοκομμένο κρέας.
Το έφτιαξα πρόσφατα και είχε τόση γλύκα στη γεύση του, λες και κουβαλούσε μαζί του όλες τις αναμνήσεις από τα παιδικά μου χρόνια στη Σάμο.
Από τους πιο δημοφιλείς κεφτέδες του καλοκαιριού, συντροφεύουν υπέροχα τα παρεΐστικα βράδια μας είτε στο μπαλκόνι του σπιτιού, είτε (ακόμα καλύτερα) στα ταβερνάκια με τα τραπεζάκια έξω, κάτω απ τα πλατάνια ή πλάι στο κύμα!!
ΥΛΙΚΑ
½ κιλό κολοκύθια
1 κρεμμύδι (από τη Βελανιδιά!!)
100 γρ φέτα
1 αυγό
1½ κούπα αλεύρι γοχ
1 κτγ μπέικιν
ελάχιστο αλάτι
πιπέρι
μάραθο ψιλοκομμένο
μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλεύρι για....αλεύρωμα
ελαιόλαδο για το τηγάνι
Η Μαρία όπως έχω αναφέρει και στην προηγούμενη ανάρτηση, είναι καλή μου φίλη και συνάδελφος τα τελευταία…15 (;) χρόνια!!!
Η Μαρία επίσης είναι δεινή μαγείρισσα, με μια τεράάάστια «τρέλα» για ότι κινείται γύρω από τον πάγκο της κουζίνας…
Έχουμε την τύχη όλοι εμείς που εργαζόμαστε μαζί της στον ίδιο χώρο, να γευόμαστε (όχι όσο συχνά θα θέλαμε) τα γευστικά της πονήματα και να καμαρώνουμε για τις επιδόσεις της!!
Την περασμένη εβδομάδα γιορτάσαμε τα γενέθλιά της με μια υπέροχη γευστικότατη σοκολατόπιτα, σερβιρισμένη με μια μπάλα παγωτό καϊμάκι!!
Όταν μπήκε στο γραφείο κρατώντας το πιάτο, διαπίστωσα όπως και όλοι οι υπόλοιποι, ότι δεν είχαμε καμιά φωτογραφική μηχανή μαζί μας. Τη λύση έδωσαν τα κινητά και έσωσαν την παρτίδα. Μου έγραψε και τη συνταγή, οπότε…Η συνέχεια επί της οθόνης!!
ή αλλιώς :Μπιφτέκια στη γάστρα
ΥΛΙΚΑ
500 γρ κιμά ανάμεικτο (μοσχάρι χοιρινό)
1 κρίθινο παξιμάδι αλεσμένο
1 αυγό
Μαϊντανό ψιλοκομμένο
1 κτσ μουστάρδα
1 κτσ ελαιόλαδο
½ κτγ σόδα μαγειρική
1 κτσ ξίδι
Καρυκεύματα (αλάτι πιπέρι πάπρικα κορίανδρο)
Παραλίγο να ξεχάσω το πιο βασικό…. 1 κτσ Ρίγανη από το Μπάλο!!!
Ντιπ για Dip
1 γιαούρτι στραγγιστό 2%
2 αγγουράκια τριμμένα & στραγγισμένα
Άνηθο ψιλοκομμένο
Αλάτι
Λίγο λαδάκι
Λίγο ξίδι
