Τα πιτάκια της μυλωνούς

Όποιος έχει ταξιδέψει στη Σάμο, γνωρίζει πως πέρα από τα αμέτρητα, πανέμορφα ακρογιάλια με τις πεντακάθαρες θάλασσες και τις εκπληκτικές αμμουδιές, το ανάγλυφο του νησιού χαρακτηρίζεται από τους δυο μεγάλους ορεινούς όγκους  του Κέρκη και του Καρβούνη στις πλαγιές των οποίων, πέρα από την ιστορία του τόπου, τους μύθους, τους θρύλους, τα ξωτικά και τις νεράιδες, κρύβεται ένας υπέροχος κόσμος, που περιμένει τον υποψιασμένο επισκέπτη να τον ανακαλύψει και να γευτεί τη σπάνια ομορφιά του.

Τα Κονταίικα είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο στη Β.Δ. πλευρά του Καρβούνη.

Απέχει περίπου 7 χιλιόμετρα από το Καρλόβασι.

Το όνομα φαίνεται πως προέρχεται από τον πρώτο οικιστή, κάποιο Κοντό, που η παράδοση τον θέλει ως καταγόμενο από το διπλανό Πλάτανο.

Χωριό με αξιόλογη γεωργική παραγωγή και ανθρώπους που γνωρίζουν καλά την τέχνη της γης. Εκτεταμένες αμπελοκαλλιέργειες, ελιές, κηπευτικά και σιτηρά. Παλιότερα καλλιεργούνταν με επιτυχία ο καπνός. Βρίσκεται σε μια καταπράσινη περιοχή με δάση από πεύκα και κυπαρίσσια, εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς.

Η πλατεία του αποτελεί δείγμα νησιωτικής αρχιτεκτονικής και συγκεντρώνει πολύ κόσμο.

Το χωριό φημίζεται για το κρασί του, τα σουβλάκια του, τη μυρωδάτη «σούμα» και το ντόπιο του αλεύρι.

Πάνω από την πλατεία, σε μια πεζούλα βρίσκεται ένα παραδοσιακό πέτρινο δίπατο σπίτι, στο ισόγειο του οποίου, λειτουργεί ο μύλος του χωριού. Μπαίνοντας σε «πνίγει» η μυρωδιά του κυπαρισσιού, από την ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε στο κτίσμα. Μόλις δώσεις την παραγγελία σου στην ευγενική κυρία που έχει τη διαχείριση του μύλου,  βάζει μπρος τη μηχανή, αδειάζει το ντόπιο σιτάρι στη χοάνη και μια άλλη μυρωδιά, αυτή του φρέσκου αλευριού έρχεται να σε ξελογιάσει.

Όταν το «αφεντικό» μου είπε πρόσφατα, πως αγόρασαν αλεύρι από τα Κονταίικα (εξ ου και οι παραπάνω λεπτομέρειες) που το άλεσε επιτόπου η μυλωνού, θυμήθηκα πως στο ντουλάπι μου βρισκόταν ξεχασμένο από τον περασμένο Χειμώνα, ένα μικρό τσουβαλάκι αλεύρι, από τον ίδιο μύλο. Το χρησιμοποιώ κι εγώ κυρίως για την παρασκευή ψωμιού, αλλά τώρα, άλλα έβαλα στο νου μου.

Είπα : «Θα φτιάξω μπισκοτένια ζύμη για τυροπιτάκια και λουκανικοπιτάκια με το αλεύρι της μυλωνούς …»

ΥΛΙΚΑ

Για τη ζύμη

2 κούπες αλεύρι «από το μύλο»

2 κούπες αλεύρι γοχ

½ κούπα βούτυρο

1 αυγό

1 κτγ ζάχαρη

1 ποτηράκι σαμιώτικη σούμα (ρακή- τσίπουρο)

½ κούπα «άλμη» (1 κτγ χονδρό αλάτι διαλυμένα σε ½ κούπα νερό)

Για τη γέμιση

Τυροπιτάκια

ανθότυρο

φέτα

διάφορα τριμμένα κίτρινα τυριά

1 αυγό

1 κτΣ γάλα

λίγο μοσχοκάρυδο

τριμμένο δυόσμο

φρεσκοτριμμένο πιπέρι

και το υπέροχο "μυστικό" της Στέλλας

λουκανικοπιτάκια

λουκανικάκια τ.Φρανκφούρτης με τυρί

Για την επάλειψη

1 αυγό διαλυμένο σε νερό

Σουσάμι - μαυροκούκι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Ξεκινάμε με τη ζύμη. Κοσκινίζουμε όλο το αλεύρι, το τοποθετούμε στον κάδο του μίξερ και προσθέτουμε αφού κόψουμε σε μικρά κομματάκια το βούτυρο. Δουλεύουμε στη μικρή ταχύτητα για 3 λεπτά.
Συνεχίζουμε ρίχνοντας τα υπόλοιπα υλικά, αφήνοντας για το τέλος την «άλμη». Δουλεύουμε το μείγμα, μέχρι να μεταμορφωθεί σε μια τρυφερή εύπλαστη ζύμη. Τη χωρίζουμε σε 8 μπαλάκια, τα πασπαλίζουμε με λίγο αλεύρι και τα αφήνουμε στην άκρη.

Σε ένα βαθύ μπολ ανακατεύουμε όλα τα υλικά της γέμισης, μη παραλείποντας το υπέροχο "μυστικό" της Στέλλας…

Κάθε μπαλάκι ζύμης το άνοιξα σε χονδρό φύλλο 3 χιλιοστών περίπου και το έκοψα με στρογγυλό δίσκο διαμέτρου περίπου 12 εκ. Χρησιμοποίησα το φοβερό  ανοξείδωτο μπολ της AMC!! Μοίρασα τη γέμιση και έκλεισα τη ζύμη αφού τη δίπλωσα στρίβοντας της άκρες της.

Για τα λουκανικάκια άνοιξα το φύλλο μακρόστενο και το χώρισα σε 4 λωρίδες.
Τα λουκανικάκια τα έκοψα στη μέση.Τύλιξα το περιεχόμενο και τοποθέτησα όλες μου τις δημιουργίες σε ταψιά καλυμμένα με λαδόκολλα.

Χτύπησα το αυγό με λίγο νερό και άλειψα την επιφάνεια τους και στη συνέχεια τα πασπάλισα με τα σουσάμια.

Τα έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 200ο C για 20 λεπτά.

Η ζύμη τύλιξε 12 τυροπιτάκια και 16 λουκανικοπιτάκια.
Έγιναν καταπληκτικά!!!

Το "αλεύρι της μυλωνούς" έδωσε φανταστική γεύση στη ζύμη, που έγινε υπέροχα  τραγανή και μυρωδάτη, κουβαλώντας μέσα της τις μυρωδιές από το ισόγειο του δίπατου πετρόχτιστου μύλου.

• Θέλησα η πρώτη μου Φθινοπωρινή ανάρτηση, να μεταφέρει λίγο από το χρώμα τη γεύση και τα αρώματα του νησιού μου. Ελπίζω να τα κατάφερα…

• Το υπέροχο "μυστικό" της Στέλλας: Πριν από καιρό, «μιλούσα» ένα βράδυ με τη Στέλλα στο παράθυρο του chat room και κάποια στιγμή χρειάστηκε να την αφήσω να περιμένει, γιατί έπρεπε να ξεφουρνίσω μια τυρόπιτα. Όταν επέστρεψα με ρώτησε τι είχα βάλει στη γέμιση. Της περιέγραψα λεπτομερώς τη σύνθεση και τότε μου είπε: «την επόμενη φορά πρόσθεσε λίγη πράσινη και κόκκινη πιπεριά σε μικρά μικρά κομματάκια». Αυτό ήταν! Η γεύση απογειώθηκε!!!!!!!!!!

• Ο μεγάλος μου γιος είναι λίγο δύσκολος στο φαγητό και τα τυροπιτάκια δεν τα συμπαθεί ιδιαίτερα. Αυτή τη φορά έφαγε τα περισσότερα απ όλους μας!!!!!!

• Όλες οι δικές μου φωτογραφίες, είναι επεξεργασμένες με το πρόγραμμα Adobe Photoshop Lightroom 3. 

• Η φωτογραφία του χωριού (Κονταίικα) κατεύθασε χθες, Κυριακή πρωί, με το ηλεκτρονικό ταχυδρομείο από τη Σάμο ...μέσω Χίου. Ευχαριστώ!!!!