Νηστίσιμα «μπισκοτο» κουλουράκια με σουσάμι

Κουλουράκια γευστικά, αρωματικά, υγιεινά, νόστιμα, τραγανά σαν μπισκότα και νηστίσιμα για όσους –ες το λαμβάνουν υπόψη.
Γίνονται εύκολα και σχετικά γρήγορα.
Με πάνω από 400 τεμάχια στο ενεργητικό μου τον τελευταίο μήνα, μπορώ να δηλώσω άνετα … «παραγωγός» !!!
Η τραγανή υφή, η υπόγλυκη γεύση τους και τα υπέροχα αρώματα τους, δε μπορούν να αφήσουν κανένα ασυγκίνητο. 
Θα χρειαστούμε δυο ταψιά φούρνου! 

ΥΛΙΚΑ
5 κούπες (1 κούπα = 225 ml) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κτγ μπέικιν
¼ κτγ σόδα μαγειρική
¼ κούπα σουσάμι καβουρντισμένο
1 κούπα ελαιόλαδο
½ κούπα ζάχαρη λευκή κρυσταλλική
1 πορτοκάλι (ξύσμα και χυμό) ή ½ λεμόνι (ξύσμα και χυμό)
½ κούπα κρασί λευκό ξηρό 
1 κτγ κανέλα τριμμένη
½ κτγ γαρύφαλλο σκόνη

2 κτΣ ζάχαρη καστανή

2 ταψιά φούρνου

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Καβουρντίζουμε το σουσάμι σε ένα ταψάκι στο φούρνο ή σε ένα τηγάνι στο μάτι της κουζίνας.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το baking powder και τη σόδα σε ένα βαθύ μπολ.
Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη και τα χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα για 2-3 λεπτά.
Στη συνέχεια προσθέτουμε το κρασί, το χυμό και το ξύσμα από το πορτοκάλι, την κανέλα, το γαρύφαλλο και το σουσάμι.
Χαμηλώνουμε την ταχύτητα στο ελάχιστο και προσθέτουμε όλο το μείγμα από το αλεύρι.
Ανακατεύουμε για 1 λεπτό ακόμα και σταματάμε το μίξερ.
Οι  ποσότητες των υλικών είναι μετρημένες έτσι ώστε να μας δώσουν ένα ζυμάρι μαλακό και εύπλαστο. 
Ανάβουμε το φούρνο στον αέρα στους 170οC.

Σε ένα ρηχό πιάτο σκορπίζουμε την καστανή ζάχαρη. 
Κλείνουμε στην παλάμη μας μικρά κομμάτια ζύμης και πλάθουμε κουλουράκια στο μέγεθος περίπου του δείκτη του χεριού μας.
Τα βουτάμε στην καστανή ζάχαρη και τα τοποθετούμε πάνω σε λαδόκολλα στο ταψί του φούρνου.
«Υπό αυτάς τας συνθήκας» φτιάχνουμε γύρω στα 70 κομμάτια.
Οπότε, μόλις γεμίσει το πρώτο ταψί το φουρνίζουμε και συνεχίζουμε με το 2ο.
Ψήνουμε για 30 λεπτά ακριβώς.

Έχει τύχει να τα φτιάχνω συνήθως βραδινές ώρες, οπότε ακόμα και την ώρα που πέφτω για ύπνο, το σπίτι μοσχομυρίζει.

-Αυτά τα κουλουράκια σου, μου έχουν σπάσει τη μύτη!!! Έτσι μου ’ρχεται  να σηκωθώ και να τα αφανίσω …!! (λέει κάθε φορά  η Μαριώ μου)