ΓΕΜΙΣΤΑ - ΚΛΑΣΣΙΚΑ ΑΓΑΠΗΜΕΝΑ!!
ΥΛΙΚΑ
6 μέτριες ντομάτες
4 πιπεριές Μακεδονίας
1 φλιτζάνι λάδι
10 κλωνιά μαϊντανό
½ φλ. χυμό ντομάτας
10 κ.τ.σ. κοφτές ρύζι
1 κ.τ.γ. δυόσμο
1 μεγάλο κρεμμύδι
1 κ.τ.γ. ζάχαρη
1 ½ κ.τ.σ. γαλέτα τριμμένη
αλάτι – πιπέρι
ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Πλένουμε τις ντομάτες και τις πιπεριές και κόβουμε 1 φέτα από το μέρος του κοτσανιού.
Σκάβουμε τις ντομάτες προσεκτικά με ένα κουτάλι και σε ένα μπολ ψιλοκόβουμε την ψίχα τους.
Αδειάζουμε και τις πιπεριές από τα σπόρια.
Τρίβουμε το κρεμμύδι και το σοτάρουμε στο μισό λάδι.
Μόλις χρυσίσει λίγο, προσθέτουμε το μαϊντανό ψιλοκομμένο, την ψίχα από τις ντομάτες μαζί με το ζουμί τους, αλατοπίπερο, τη ζάχαρη και τον δυόσμο.
Ανακατεύουμε και σιγοβράζουμε για 15 λεπτά περίπου.
Ρίχνουμε και το ρύζι, ανακατεύουμε για 1 λεπτό και αποσύρουμε τη γέμιση απ τη φωτιά.
Γεμίζουμε τις ντομάτες και τις πιπεριές, τις σκεπάζουμε με το καπάκι τους και τις βάζουμε σε ένα ταψί.
Στα κενά του ταψιού κόβουμε και βάζουμε πατάτες κομμένες κυδωνάτες πασπαλισμένες με αλατοπίπερο
Περιχύνουμε με το υπόλοιπο λάδι, το χυμό ντομάτας και τις πασπαλίζουμε με την τριμμένη γαλέτα.
Ψήνουμε σε μέτριο φούρνο (175°C) για 1½ ώρα περίπου.
Αρώματα γεμίζουν την κουζίνα και «σπάζουν» οι μύτες στη γειτονιά.
Η κλασσική αυτή εκδοχή είναι η αγαπημένη μου. Τα φτιάχνει το Μαριώ μου και είναι πάντα ΦΑ_ΝΤΑ_ΣΤΙ_ΚΑ!!. Νομίζεις ότι τρως γεμιστά ψημένα σε ξυλόφουρνο.
Η συχωρεμένη η γιαγιά μου η Κατερινιώ, έφτιαχνε τα πιο νόστιμα γεμιστά κατσαρόλας. Δεν είχε φούρνο και χρησιμοποιούσε το πετρογκάζ. Στον πάτο της κατσαρόλας έβαζε καλαμάκια για να μην κωλύσουν τα γεμιστά. Εκτός από τις ντομάτες έβαζε μέσα κολοκυθοανθούς και κληματόφυλλα γεμισμένα με την ίδια γέμιση. Θεϊκή γεύση!!
Συνοδευτικό πιάτο : φέτα-λαδορίγανη
Η επιλογή του κρασιού καθορίζεται όπως πάντα από τις δικές σας γευστικές προτιμήσεις, ωστόσο, οι πιο αρμονικοί συνδυασμοί είναι με ροζέ κρασιά ή με κάποιο ελαφρύ κόκκινο, όπως ένα Cabernet Sauvignon, που τα αρώματά του θυμίζουν πράσινη πιπεριά. Βέβαια, το ρύζι έχει την τάση να συνδυάζεται καλύτερα με τα λευκά κρασιά, γι' αυτό σας προτείνω να πειραματιστείτε και με ένα Σαββατιανό ή μια ρετσίνα.
Εγώ άνοιξα ένα Ροδίτη ορεινό και απογειώθηκα!!
Κλασική πολυαγαπημένη συνταγή και των παιδιών μας!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα τι να σου πω ότι με συγκίνησες με τις μνήμες της γιαγιάς, η δική μου γιαγιά αλλά κι η μητέρα,τα έψηνε στη γάστρα με τα ξύλα κι έβαζε μέσα διάφορα χορταρικά από τον κήπο μας, και βεβαίως γέμιζε και κολοκυθοανθούς. Άντε τώρα όμως στην Αθήνα να βρείς κολοκυθοανθούς!!
Όσο για τη γάστρα επειδή υπάρχει στο χωριό ακόμη θα προσπαθήσω να πάω για μια αναβίωση του γεγονότος με πολλές φωτογραφίες!!!
Αγαπημένο φαγητό και για μας. Η μάνα μου έβαζε και μελιτζάνες και κολοκυθοανθούς και όταν περίσσευε γέμιση, γέμιζε μέχρι και πατάτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήAx μου προκαλεις νοσταλγία με πολλούς τρόπους... Με τις μνήμες, με το καλοκαιράκι (εδώ έχουμε χειμώνα) μα τις νόστιμες Ελληνικές ντομάτες (εδώ οι ντομάτες είναι χάλια γιαυτό γεμίζω κολοκυθάκια που είναι υπέροχα!)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια!
φανατική των ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΩΝ και εγώ, ευχαριστούμε για τις προτάσεις οίνου, να μαθαίνουμε και μεις οι άσχετοι
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε ποιον δεν αρέσουν τα γεμιστούλια??
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο δυόσμος τους πάει πολύ!!
Καλό βράδυ!!
καλέ συμμαθητά μου, έχεις πετύχει με το Μαριώ το 10 το καλό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου αρέσει και εμένα ο δυόσμος στα γεμιστά και φυσικά είναι λίαν αγαπημένο μας φαγητό !!
Καλά να περνατε, μου αρέσει πολύ που μιλάς έτσι γλυκά για την γυναίκα σου !!!!
@ Ξανθή
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι αναμνήσεις ξαναγυρίζουνε.. Θα χαρώ πολύ με την ανάρτηση που θα «αναστήσεις» στο χωριό.
Καλή εβδομάδα
@ kiki
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι είναι Κική μου, με τα λίγα μέσα που διέθεταν σκάρωναν θαύματα
Πολλά φιλιά
Καλή εβδομάδα
@ Αγγελικη Ν
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Αγγελικούλα. Να είσαι καλά! Σ’ ευχαριστώ πολύ
@ ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιγά τον ειδικό. «Ρωτώντας πας στην Κούλουρη» λέγανε πιο παλιά. Τώρα ψάχνοντας στο google γίνεσαι ξεφτέρι!!
Φιλιά
Καλή εβδομάδα
@ΕΛΕΝΑ
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά τους πάει Λενιώ μου. Να είσαι καλά και να περνάς υπέροχα!!
Φιλιά
Καλή εβδομάδα
@ Maria B.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαράκι, «κρατάει χρόνια…»!! Να είσαι καλά !!!
Φιλιά
Καλή εβδομάδα