ΤΣΟΥΡΕΚΑΚΙΑ ΜΗΛΟΥ

Η ιδέα προήλθε πάλι από τη Gabriela μόνο που δεν ακολούθησα επακριβώς τη συνταγή της ζύμης και της γέμισης.
Ήθελα να φτιάξω κάτι με μήλο, πέρα από τις μηλόπιτες και τα μηλοπιτάκια.
Το αποτέλεσμα με δικαίωσε!!
Πρώτες ύλες
Για το ζυμάρι
- 500 g αλεύρι γοχ
- 1 κτγ αλάτι
- 4 κτσ ζάχαρη
- 90 g βούτυρο λιωμένο
- 120 ml γάλα ζεστό
- 1 κύβο νωπής μαγιάς (42 gr)
- 2 αυγά σε θερμοκρασία δωματίου
- τριμμένη φλούδα πορτοκαλιού
- 1 βανίλια
- 1 τζούρα κονιάκ

Για τη γέμιση
- 1 πράσινο μήλο τριμμένο στον τρίφτη
- 1 χούφτα καρύδι χοντροκομμένο
- 1 χούφτα σταφύδα μαύρη
- λίγη κανέλα
- λίγη ζάχαρη

Επί τω έργω
Για τη ζύμη κάνουμε «πάνω-κάτω» ότι και για τα brioche.
Ήτοι : Σε ένα κατσαρολάκι ζεσταίνουμε το γάλα και διαλύουμε τη μαγιά. Προσθέτουμε 1 κτσ ζάχαρη για να ενεργήσει γρήγορα η ζύμωση και 1/2 κούπα από το αλεύρι. Με ένα μεγάλο πιρούνι αναμιγνύουμε τα υλικά και αφήνουμε το χυλό να φουσκώσει. Όλη η διαδικασία δε θα μας πάρει πάνω από 10 λεπτά.
Εν τω μεταξύ στον κάδο του μίξερ κοσκινίζουμε το υπόλοιπο αλεύρι και προσθέτουμε το αλάτι. Χτυπάμε σε ένα μπολ τα αυγά με την υπόλοιπη ζάχαρη.
Προσθέτουμε και τα αρωματικά μας.Μόλις φουσκώσει το «προζύμι», το ρίχνουμε στον κάδο με το αλεύρι και οι γάντζοι αρχίζουν το «δούλεμα» σε χαμηλή ταχύτητα. Μόλις το μείγμα ομογενοποιηθεί, προσθέτουμε το άλλο μείγμα, των αυγών. Το «δούλεμα» συνεχίζεται χαλαρά. Ρίχνουμε σιγά σιγά το λιωμένο φρέσκο βούτυρο. Σταματάμε τη μηχανική υποστήριξη και βάζουμε λίγο …χέρι στο ζυμάρι.
Μόλις απορροφηθεί το βούτυρο από το ζυμάρι σταματάμε τις μαλάξεις.
Μεταφέρουμε τη ζύμη σε μια λεκανίτσα, τη σκεπάζουμε και περιμένουμε καμιά ωρίτσα περίπου.
Όταν έχει πάρει επάνω της για τα καλά, την ξεσκεπάζουμε και τη ζουλάμε να ξεφουσκώσει και τη χωρίζουμε στη μέση.
Το ένα κομμάτι το χωρίζουμε σε 6 μικρότερα (τόσες θήκες είχα !!!). Έχουμε αναμείξει και τα υλικά της γέμισης και είμαστε πολύ κοντά στην ολοκλήρωση του έργου.Ανοίγουμε τα ζυμαράκια με τις παλάμες μας σε χοντρές πιτούλες και βάζουμε στη μέση τους μια κουταλιά από τη γέμιση. Κλείνουμε απ όλες τις πλευρές με τα δάχτυλα μας για να εγκλωβιστεί καλά η γέμιση και την ξαναπιέζουμε πάνω σε ελαφρά αλευρωμένη επιφάνεια, για να ανοίξει πάλι και να πάρει ένα μακρόστενο σχήμα.
Με το εργαλείο της πίτσας, χαράσσουμε 2-3 αυλάκια κατά μήκος.
Το αυλακωμένο ζυμάρι στη συνέχεια το στρίβουμε και ενώνουμε τις άκρες του.
Το τοποθετούμε μέσα στη θήκη και κάνουμε το ίδιο με τα υπόλοιπα.
Στο άλλο μισό της ζύμης συμπεριφερόμαστε αναλόγως, αλλά σε «μία ενότητα».
Αυτό το τοποθέτησα στριμμένο σε μια μακρόστενη θήκη για κέικ πάνω σε λαδόκολλα.
Αφήνουμε τις ζύμες να πάρουν τον αέρα τους (~30’) και αφού ανέβουν λίγο «ψυχολογικά», τις αλείφουμε με διάλυμα κρόκου και γάλακτος!! Πασπαλίζουμε με λίγο σουσάμι.
Εισάγουμε όλες τις θήκες σε προθερμασμένο φούρνο στους 170ο C και περιμένουμε το «θαύμα»!!
Στο μισάωρο όλα έχουν πάρει το δρόμο τους και το θέαμα μας καταπλήσσει.
Γευστικά, τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα.
Δεν μπορούμε να συγκεντρωθούμε σε μια γεύση αφού τα αρώματα του μήλου, της κανέλας και του πορτοκαλιού προσπαθούν να υπερισχύσουν, το καθένα για πάρτη του.
Ο συνδυασμός τους και η «τσουρεκοειδής» υφή της ψημένης ζύμης κάνουν το τελικό αποτέλεσμα συναρπαστικό.
Εύκολα, γρήγορα και γευστικά.