Για την αλήθεια του πράγματος, άλλη ανάρτηση είχα σκοπό να κάνω σήμερα, ξεκινώντας το αφιέρωμά μου στα «δάνεια» -συνταγές που αγάπησα μέσα από τις δικές σας αναρτήσεις-, αλλά ήταν τόσο μεγάλο …το «ζόρι» που τράβηξα μ’ αυτή τη συνταγή, αλλά και τόσο μεγάλη η απόλαυση στο τέλος, που είπα να της παραχωρήσω θέση!!
Το Λαχματζούν -σύμφωνα με τη γουίκι- (Lahmacun στα τούρκικα ή lahmajoun, lahmaǰun լահմաջուն ή լահմաջո lahmaǰo στα αρμένικα, لحم بعجين, bi'ajīn Lahm στα αραβικά, που σημαίνει "κρέας με ζύμη», είναι μια τυποποιημένη πίτα (βλ. σουβλάκι) της ανατολής και αποτελείται από ένα στρογγυλό, λεπτό κομμάτι ζύμης καλυμμένο με κιμά (συνηθέστερα από μοσχαρίσιο και αρνίσιο κρέας).
Σερβίρεται συχνά ραντισμένο με χυμό λεμονιού, τυλιγμένο με λαχανικά και αρωματικά, όπως τουρσιά, ντομάτες, πιπεριές, κρεμμύδια, μαρούλι, μαϊντανό ή κόλιαντρο.
Το συναντάμε να πουλιέται ευρέως στην Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, το Ιράν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο, την Παλαιστίνη, τη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Τουρκία, όπου υπάρχουν εστιατόρια που ειδικεύονται στο Λαχματζούν.
Το συνάντησα κι εγώ πρόσφατα σε μια φωτογραφία και όπως το είδα λαχταριστό, αποφάσισα να το φτιάξω το ίδιο βράδυ…
