Είναι τραγανά!
Είναι αρωματικά!
Είναι γευστικά!
Είναι υπέροχα!
Είναι με τη συνταγή της μαμάς!!

ΥΛΙΚΑ
4 - 5 κούπες (1 κούπα = 225 ml) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κτγ μπέικιν
½ κτγ σόδα μαγειρική
1 χούφτα αμυγδαλόψιχα καβουρντισμένη & αλεσμένη
1 κούπα ζάχαρη λευκή κρυσταλλική
1 κούπα ελαιόλαδο
½ κούπα χυμό πορτοκάλι
½ λεμόνι (ξύσμα και χυμό)
1 βανίλια (κάψουλα)
2 κτΣ κονιάκ
2 κτΣ ζάχαρη καστανή

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Καβουρντίζουμε τα αμύγδαλα, τα αφήνουμε να κρυώσουν λίγο και τα αλέθουμε στο multi. 
Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν και τη σόδα σε ένα βαθύ μπολ.
Χτυπάμε το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη στο μίξερ σε χαμηλή ταχύτητα για 2-3 λεπτά μέχρι να ασπρίσει.
Προσθέτουμε το κονιάκ, τη βανίλια, το χυμό από το πορτοκάλι, το χυμό και το ξύσμα από το λεμόνι.
Χαμηλώνουμε την ταχύτητα στο ελάχιστο και προσθέτουμε το αμύγδαλο και σταδιακά όλο το μείγμα από το αλεύρι και δουλεύουμε το μείγμα για λίγο ακόμα, έτσι ώστε να πάρουμε μια ζύμη μαλακιά και εύπλαστη.

Ανάβουμε το φούρνο στον αέρα στους 170 - 180οC.
Σε ένα ρηχό σκεύος σκορπίζουμε την καστανή ζάχαρη.
Κλείνουμε στην παλάμη μας μικρά κομμάτια ζύμης και πλάθουμε κουλουράκια σε επιθυμητό σχήμα.
Τα βουτάμε στην καστανή ζάχαρη και τα τοποθετούμε πάνω σε λαδόκολλα στο ταψί του φούρνου.

Ψήνουμε για 20 – 25 λεπτά μέχρι να πάρουν χρώμα.
Τα αφήνουμε να πάρουν λίγο τον αέρα τους και δοκιμάζουμε.

18

Giorgos Varvakis

9:25:00 π.μ.

Κουλουράκια γευστικά, αρωματικά, υγιεινά, νόστιμα, τραγανά σαν μπισκότα και νηστίσιμα για όσους –ες το λαμβάνουν υπόψη.
Γίνονται εύκολα και σχετικά γρήγορα.
Με πάνω από 400 τεμάχια στο ενεργητικό μου τον τελευταίο μήνα, μπορώ να δηλώσω άνετα … «παραγωγός» !!!
Η τραγανή υφή, η υπόγλυκη γεύση τους και τα υπέροχα αρώματα τους, δε μπορούν να αφήσουν κανένα ασυγκίνητο. 
Θα χρειαστούμε δυο ταψιά φούρνου! 

ΥΛΙΚΑ
5 κούπες (1 κούπα = 225 ml) αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κτγ μπέικιν
¼ κτγ σόδα μαγειρική
¼ κούπα σουσάμι καβουρντισμένο
1 κούπα ελαιόλαδο
½ κούπα ζάχαρη λευκή κρυσταλλική
1 πορτοκάλι (ξύσμα και χυμό) ή ½ λεμόνι (ξύσμα και χυμό)
½ κούπα κρασί λευκό ξηρό 
1 κτγ κανέλα τριμμένη
½ κτγ γαρύφαλλο σκόνη

2 κτΣ ζάχαρη καστανή

2 ταψιά φούρνου

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Καβουρντίζουμε το σουσάμι σε ένα ταψάκι στο φούρνο ή σε ένα τηγάνι στο μάτι της κουζίνας.
Κοσκινίζουμε το αλεύρι με το baking powder και τη σόδα σε ένα βαθύ μπολ.
Στον κάδο του μίξερ ρίχνουμε το ελαιόλαδο και τη ζάχαρη και τα χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα για 2-3 λεπτά.
Στη συνέχεια προσθέτουμε το κρασί, το χυμό και το ξύσμα από το πορτοκάλι, την κανέλα, το γαρύφαλλο και το σουσάμι.
Χαμηλώνουμε την ταχύτητα στο ελάχιστο και προσθέτουμε όλο το μείγμα από το αλεύρι.
Ανακατεύουμε για 1 λεπτό ακόμα και σταματάμε το μίξερ.
Οι  ποσότητες των υλικών είναι μετρημένες έτσι ώστε να μας δώσουν ένα ζυμάρι μαλακό και εύπλαστο. 
Ανάβουμε το φούρνο στον αέρα στους 170οC.

Σε ένα ρηχό πιάτο σκορπίζουμε την καστανή ζάχαρη. 
Κλείνουμε στην παλάμη μας μικρά κομμάτια ζύμης και πλάθουμε κουλουράκια στο μέγεθος περίπου του δείκτη του χεριού μας.
Τα βουτάμε στην καστανή ζάχαρη και τα τοποθετούμε πάνω σε λαδόκολλα στο ταψί του φούρνου.
«Υπό αυτάς τας συνθήκας» φτιάχνουμε γύρω στα 70 κομμάτια.
Οπότε, μόλις γεμίσει το πρώτο ταψί το φουρνίζουμε και συνεχίζουμε με το 2ο.
Ψήνουμε για 30 λεπτά ακριβώς.

Έχει τύχει να τα φτιάχνω συνήθως βραδινές ώρες, οπότε ακόμα και την ώρα που πέφτω για ύπνο, το σπίτι μοσχομυρίζει.

-Αυτά τα κουλουράκια σου, μου έχουν σπάσει τη μύτη!!! Έτσι μου ’ρχεται  να σηκωθώ και να τα αφανίσω …!! (λέει κάθε φορά  η Μαριώ μου) 

21

Giorgos Varvakis

11:13:00 π.μ.

Από τα πιάτα που θριάμβευσαν γευστικά, την Καθαρά Δευτέρα!!!

ΥΛΙΚΑ
1 κιλό σουπιές
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ψιλοκομμένο
1 κτγ σκόρδο σε σκόνη ή 2 σκελίδες σκόρδο σε λεπτά φετάκια
½ φλιτζάνι τσαγιού ελαιόλαδο
1 φλιτζάνι τσαγιού κρασί λευκό
1 κλωνάρι μάραθο ψιλοκομμένο
1 ποτήρι ρύζι για πιλάφι
2 ποτήρια ζεστό νερό
Αλάτι – πιπέρι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Καθαρίζουμε τις σουπιές, βγάζοντας το δέρμα, τη σακούλα με το μελάνι, το κόκαλο και τις δαγκάνες.
Τις πλένουμε καλά και τις κόβουμε κομμάτια
Ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο στην κατσαρόλα και σοτάρουμε το κρεμμύδι και το σκόρδο για 2 λεπτά.
Προσθέτουμε τις σουπιές και τις ροδίζουμε για 10 λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς.
Ρίχνουμε το κρασί και το αλατοπίπερο, σκεπάζουμε την κατσαρόλα, χαμηλώνουμε τη φωτιά και αφήνουμε να σιγοβράσουν για 1 ¼  ώρα περίπου, μέχρι να μαλακώσουν.
Στο φαγητό που βράζει προσθέτουμε  το ζεστό νερό,  το ρύζι και το μάραθο ψιλοκομμένο και τα αφήνουμε να βράσουν .
Ανακατεύουμε καλά όλα τα υλικά και, όταν αρχίσει να μαλακώνει το ρύζι βγάζουμε την κατσαρόλα από τη φωτιά. 
Τη σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα και από πάνω βάζουμε το καπάκι.
Σε 15 λεπτά ξεσκεπάζουμε το φαγητό, ανακατεύουμε ξανά για να πιει όλα υγρά το ρύζι.

Το φαγητό είναι έτοιμο για σερβίρισμα.

Καλή Σαρακοστή και καλή όρεξη!!!!

30

Giorgos Varvakis

3:03:00 μ.μ.

Τα είχα κάνει δοκιμαστικά πριν από καιρό και είχα πάρει "ΑΡΙΣΤΑ" από την εκπαιδευτικό της οικογένειας!!
Όταν πρότεινα λοιπόν να τα φτιάξουμε ξανά, μήπως και στείλουμε και κανένα στα καμάρια μας, η πρόταση υπερψηφίστηκε με απόλυτη πλειοψηφία και μεγάλο ενθουσιασμό!!!!
Δεν πέρασε μια ώρα και μοσχομύρισε ο τόπος.
Στείλαμε τα πακέτα μας, αλλά μια μικρή καβάντζα την κάναμε κι εμείς :)

ΥΛΙΚΑ
1/2 φλιτζάνι ταχίνι
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη
1 κτΣ μέλι
1/2 κουταλάκι μαστίχα κοπανισμένη
1/2 κουταλάκι μαχλέπι κοπανισμένο
3 κουταλάκια μπέικιν πάουντερ
1 φλιτζάνι νερό
1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι
6 (1/2) φλιτζάνια αλεύρι
1 φλιτζάνι σουσάμι-μαυροκούκι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Στον κάδο του μίξερ αδειάζουμε το αλεύρι και το αναμειγνύουμε με το μπέικιν.
Κάνουμε μια λακουβίτσα στη μέση και προσθέτουμε το ταχίνι, το μέλι, τη ζάχαρη, το χυμό πορτοκάλι και τα αρωματικά.
Δουλεύουμε σε χαμηλή ταχύτητα το μείγμα και προσθέτουμε λίγο λίγο το νερό, μέχρι να πετύχουμε ζύμη ελαστική που να μη κολλάει.
Στρώνουμε τα ταψιά μας με λαδόκολλα που την αλείφουμε με σησαμέλαιο ή ταχίνι
Πλάθουμε κουλουράκια, τα βουτάμε στο σουσάμι και το μαυροκούκι και τα ψήνουμε στους 160^ο C  για 30 με 40 λεπτά

Έχουν απίθανη τραγανή υφή, πλούσιο άρωμα και καταπληκτική γεύση!!!

Δοκιμάστε :)

Οι "ΓΕΥΣΕΙΣ ΣΕ ΟΙΝΟΠΩΛΕΙΟ" προτείνουν:

Για τα ωραιότατα και νοστιμότατα κουλουράκια με ταχίνι και μέλι δυο υλικά με έντονη γεύση θα πρότεινα ένα λικέρ φουντουκιού ή ένα Σαμιώτικο μοσχάτο γλυκό κρασί, όπως το Νέκταρ.

- ΝΙΚΟΣ ΠΗΤΤΑΣ

49

Giorgos Varvakis

12:20:00 μ.μ.

Νηστεύεις δεν νηστεύεις..θα σου συνιστούσα να την δοκιμάσεις.
Η ζύμη είναι ιδιαίτερα αφράτη και extra μυρωδάτη παρόλο που δεν έχει ούτε βούτυρο, ούτε γάλα ούτε καν ζάχαρη :)

Έγινε ανάρπαστη εν μια νυκτί! Η δόση της ζύμης μου βγήκε περισσότερη απ΄οτι χρειαζόμουν και έτσι  έφτιαξα και μικρά ατομικά μηλιπιτάκια. Πάρτι πάλι στο γραφείο και στο σχολείο!!

ΥΛΙΚΑ για την ζύμη

600 gr αλεύρι μπλέ

150 gr σπορέλαιο

150 gr ελαιόλαδο

300 gr φρέσκος χυμός πορτοκάλι

1/2 κτ.γλ. κανέλα

2 κοφτά κτ.γλ. μπεικιν

ΥΛΙΚΑ για την γέμιση

3 μεγάλα κόκκινα μήλα

50 gr μαύρη ζάχαρη

50gr σταφίδες

100gr χοντροκομμένα καρύδια

1/2 κτ. γλ. κανέλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ

Σε ένα μπολ ρίχνουμε το αλεύρι και κάνουμε μια λακουβίτσα. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και φτιάχνουμε μια ζύμη μαλακιά που να μην κολλάει στα χέρια. Εναλλακτικά μπορούμε να χτυπήσουμε τα υλικά στο μίξερ με το "φτερό". Εγώ το έκανα με το χέρι... Σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας και βάζουμε το μπολ στο ψυγείο για 1 ώρα τουλάχιστον.

Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε στα 8. Τα πασπαλίζουμε με τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης και τα αφήνουμε στην άκρη.

Καλύπτουμε με λαδόκολλα μια λαμαρίνα φούρνου και επάνω της τοποθετούμε ένα τσέρκι διαμέτρου 26 cm.

Ανοίγουμε ένα φύλλο και καλύπτουμε τον πάτο και τα πλάγια απο το τσέρκι. Τοποθετούμε τα μήλα στο κέντρο και σκεπάζουμε με ένα δεύτερο φύλλο κόβοντας τα περισσευούμενα!
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170C μέχρι να ροδίσει (περίπου 25'). 

Αφήνουμε να κρυώσει και πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα.

Σημ: η συνταγή είναι από τον κ. Σ. Παρλιάρο

25

maria mas.

10:21:00 π.μ.

Η «κυρά σαρακοστή» στα φόρτε της και πολλοί από μας είτε για λόγους παράδοσης, είτε θρησκείας, είτε αποτοξίνωσης ακόμα, στρεφόμαστε σε συνταγές με αγνά υλικά και γεύσεις που ξυπνούν μέσα μας γευστικές αναμνήσεις.
Οι συνταγές γλυκισμάτων με βάση το παρθένο ελαιόλαδο, πρωταγωνιστεί στις κουζίνες ολόκληρης της Ελλάδας και ιδιαίτερα της επαρχίας. Οι φίνες μυρωδιές περιπλέκονται με τα αρώματα της Άνοιξης και μας προετοιμάζουν ψυχικά για το Πάσχα που έρχεται.
Η σταφιδόπιτα είναι από τα πλέον αγαπητά γλυκίσματα της οικογένειάς μας και αυτή εδώ η εκδοχή από τις πιο πετυχημένες.


ΥΛΙΚΑ
3/4 της κούπας παρθένο ελαιόλαδο
1 κούπα χλιαρό νερό
χυμό από 2 μέτρια πορτοκάλια
1 κτγ σόδα
τρίμα φλούδας από 1 πορτοκάλι ή 1 κτγ εκχύλισμα πορτοκάλι 
2 κτΣ μοσχάτο σαμιώτικο κρασί (ή κονιάκ, ή σούμα)
1 κούπα ζάχαρη
1 κτγ κανέλα
½ κτγ γαρύφαλλο κοπανισμένο
½ κτγ τριμμένο μοσχοκάρυδο
½ κιλό αλεύρι
1 μπέικιν πάουντερ
1 κούπα σταφίδα

σουσάμι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Σε ένα βαθύ μπολ, αδειάζουμε το ελαιόλαδο το οποίο πρέπει να έχει ήπια γεύση, μιας και είναι από τους πρωταγωνιστές του «έργου». Σε κάθε άλλη περίπτωση το αραιώνουμε με αραβοσιτέλαιο (2 μέρη ελαιόλαδο / 1 μέρος αραβοσιτέλαιο).
Αδειάζουμε και τη ζάχαρη και δουλεύουμε το μείγμα με το χέρι σας κάνοντας περιστροφικές κινήσεις για 5 λεπτά περίπου. Αν μας φαίνεται κουραστικό, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ένα μεγάλο αναδευτήρα («σύρμα») ανακατεύοντας στο μισό χρόνο!!
Προσθέτουμε το χλιαρό νερό, το λιαστό κρασί, τον χυμό πορτοκάλι με τη σόδα, το εκχύλισμα και «χτυπάμε» λίγο ακόμα όλα τα υγρά υλικά μαζί.
Ρίχνουμε τα μπαχαρικά μας και συνεχίζουμε το ανακάτεμα.
Προσθέτουμε το αλεύρι και το μπέικιν.
Αφήνουμε για το τέλος τις σταφίδες. Αν πρόκειται για επεξεργασμένες σταφίδες του εμπορίου τις αλευρώνουμε με λίγη ποσότητα από το αλεύρι μας και τις ρίχνουμε στο μπολ. Αν είναι «σπιτικιές» που ίσως είναι λίγο πιο σκληρές, τις προετοιμάζουμε κόβοντάς τες είτε με μαχαίρι, είτε στο μύλο ή τις «βαφτίζουμε» λίγη ώρα νωρίτερα σε ποτό ίδιο με αυτό που σκοπεύουμε να προσθέσουμε (κρασί, κονιάκ  κλπ), προκειμένου να φουσκώσουν και να μαλακώσουν. 
Τις αλευρώνουμε και τις ρίχνουμε στο μείγμα.
Ανακατεύουμε λίγο περιστροφικά για να πάνε παντού.
Στρώνουμε λαδόκολλα σε ένα ταψάκι (20x25) και αδειάζουμε το υλικό μας.
Λίγο πριν το φουρνίσουμε σε προθερμασμένο φούρνο, παίρνουμε λίγο νεράκι με ένα κουτάλι της σούπας και αλείφουμε όλη την επιφάνεια του μείγματος. Έτσι θα κάνει καλύτερη κρούστα.
Πασπαλίζουμε με σουσάμι.

Ψήνουμε στους 170 βαθμούς για 50 λεπτά.
Κλείνουμε το φούρνο και συνεχίζουμε το ψήσιμο για 10 λεπτά ακόμα ή ακόμα καλύτερα το … «ξεχνάμε» μέχρι να κρυώσει ο φούρνος!!
Το αφήνουμε να κρυώσει εντελώς (αν κρατιόμαστε) και κόβουμε σε κομμάτια.

24

Giorgos Varvakis

1:08:00 μ.μ.

Όταν η Βίκυ μιλάει για τις συνταγές του TasteFULL, τις χαρακτηρίζει  «συνταγές εμπιστοσύνης»!! Προσωπικά, το έχω διαπιστώσει επανειλημμένα!!!! 

Όπως λέει στην ανάρτησή της, η συνταγή σηκώνει πολλές παραλλαγές!! 

Αφού δοκίμασα 2 από τις πολλές εναλλακτικές που αναφέρει για τη ζύμη, αυτές με τις διαφορετικές αναλογίες λαδιού – υγρού [1 λάδι - ½ υγρό (ζύμη τριφτή) ή ½ λάδι – 1 υγρό (ζύμη “ζυμαρένια”)], επιχείρησα και μια άλλη εκδοχή.
Μετά την πρόσφατη μας εκδήλωση στο εργοστάσιο της ΕΛΑΪΣ UNILEVER, το ψυγείο μου γέμισε μαργαρίνες!! 
Σκέφτηκα λοιπόν αφού ο χαρακτήρας της συνταγής (νηστίσιμο) δεν αλλάζει, γιατί να μη δοκιμάσω και τον ... 3ο δρόμο «για το σοσιαλισμό» ;;
Στη γέμιση χρησιμοποίησα λουκούμια ( κομμένα στα 3) τριαντάφυλλο, μαστίχα, μπουκίτσες με διάφορες γεύσεις, μαρμελάδα κυδώνι με χοντροκομμένα αμύγδαλα και σταφίδα μαύρη.
Νηστίσιμα σκαλτσούνια λοιπόν και υγιεινά, με Becel pro-activ.

43

Giorgos Varvakis

10:42:00 π.μ.

Το διάστημα που μεσολάβησε από το σαββατοκύριακο μέχρι σήμερα, ήταν χρόνος προσαρμογής :) 
Το Λονδίνο!!
Ένα ταξίδι επαγγελματικής ενημέρωσης…
Οι μέχρι πρότινος συνεργάτες, που λογίζονται φίλοι στο μετά της επιστροφής!!
Το δέσιμο, η παρέα , ή όπως λέει ο Πάνος, η ευκαιρία που μας δόθηκε να μοιραστούμε μικρές προσωπικές στιγμές, γεμάτες εκπλήξεις, γεύσεις και χαμόγελα.
Για τη Λονδρέζικη κουζίνα (ποιάάάά;;;;) είχα ακούσει πολλά (-)!!!! 
Αλλά και οι άλλες εθνικές κουζίνες που πρόλαβα να δοκιμάσω, σχεδόν με απογοήτευσαν.... Από φαντασία μπόλικη, από ουσία (και ποσότητα, και ποσότητα!!!) … ελάχιστη!!
Γκουρμέ εστιατόρια, ένα με έμφαση στην Αργεντίνικη κουζίνα και ένα Ινδικό.
Το πρώτο σαφώς καλύτερο ως προς τις επιλογές (σπέσιαλ τα empanadas), αλλά τα φαγητά, γευστικά μέτρια. Ο κιμάς κόπτεται παρουσίαν του πελάτου, αλλά που να βρουν ρίγανη από το Μπάλο να βάλουν στο μπιφτέκι;;

Το δεύτερο, ατμοσφαιρικό και χαλαρό, με ιδιαίτερα όμως καυτερό κατάλογο (μεταφορικά και κυριολεκτικά). Σε πρώτα, κυρίως πιάτα και επιδόρπια, είχες μόνο από 5 επιλογές!!!! Δατς ολ :) 
Για να ανασάνει ο λαιμός μας, παραγγείλαμε γιαούρτι με τριμμένο αγγουράκι….

Στους αγαπητούς chef των παραπάνω εστιατορίων αφιερώνω τη λιτή μεν, αλλά σπουδαία γευστικά συνταγή της σημερινής μου ανάρτησης. 
Είναι και Σαρακοστή και μπορεί να νηστεύουν : )))

38

Giorgos Varvakis

12:03:00 μ.μ.

Σαρακοστή προ των πυλών κι επειδή οι γονείς μας είναι "φρόνιμοι", σας ετοιμάσαμε ένα πλούσιο μπουφέ με επιλογές από τα νηστίσημά μας και σας τα προσφέρουμε με όλη μας την αγάπη και τις ευχές μας για Καλή Αποκριά και Καθαρή Δευτέρα!

Όπου κι αν βρεθείτε, είτε πετάξετε χαρταετό, είτε επιδοθείτε στο ... άθλημα του "δώσε και μένα μπάρμπα", να περάσετε υπέροχα!!

Καλά Κούλουμα!!!!

Το menu περιλαμβάνει :

13

una cucina

1:48:00 μ.μ.

Πόσο μπορεί να περιμένει μια συνταγή, για να δει τα φώτα της …ράμπας;
Η συγκεκριμένη, κοντά ένα χρόνο!!
Έψαχνα για κάτι νηστίσιμο και βρήκα τις φωτογραφίες μου, με ημερομηνία επεξεργασίας 27/4/2010!! Είχαν τραβηχτεί δε, πολύύύύ νωρίτερα!!!
«Τι έγινε μεγάλε, μου λένε, ήρθε επιτέλους η σειρά μας;»
Τι λες τώρα; Δαγκώθηκα και έκρυψα το πρόσωπό μου στις σημειώσεις μου, αναζητώντας τάχα μου, τη συνταγή.
Μοτέρ, φώτα και πάμε!!!!!!

41

Giorgos Varvakis

2:15:00 π.μ.

Κατάδες : ΠΑΡΑΔΟΣΙΑΚΟ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΟ ΓΛΥΚΟ ΣΑΜΟΥ

Πιτσιρικάς είχα «θέμα» με το συγκεκριμένο γλυκό…!
1ον δεν το έφτιαχνε η μάνα μου!! Στο σπίτι είχαμε πάντα μακαρόνες, μπακλαβά, κανταΐφι, «παπουτσάκια» και κουραμπιέδες Ν. Καρβάλης στο άσπρο σκληρό κουτί. Κατάδες ούτε για δείγμα! Δεν μου ήταν λοιπόν οικεία η γεύση. Αλλά δεν είχα «θέμα» από την "άγνωστη" γεύση. 
Η παρασκευή του συγκεκριμένου γλυκίσματος απαιτεί αρκετό «βούτυρο». Πήγαιναν οι γυναίκες στο μπακάλη και όταν ζητούσαν «βούτυρο», αυτός άνοιγε ένα μεγάλο ντενεκέ, έχωνε μέσα μια μεγάλη ξύλινη κουτάλα κι άφηνε πάνω σε μια λαδόκολλα ένα λιπαρό πράγμα άγνωστης προέλευσης. Αυτό είχε μεγάλη επίπτωση στη συνολική γεύση του γλυκού. Αν τύχαινε και είχαν ταγκίσει λίγο και τα καρύδια, ερχόταν κι έδενε το πράγμα «μια χαρά»!!
Αλλά ούτε αυτό ήταν η πραγματική αιτία που τους είχα πάρει με στραβό μάτι… Αλλού ήταν το πρόβλημα : Βγαίναμε στους δρόμους του χωριού μόλις σουρούπωνε τις παραμονές των Γιορτών να πούμε τα «Κάλαντρα» για το χαρτζιλίκι κι όταν πηγαίναμε σε καμιά γιαγιά, αφού μας έβαζε να τα πούμε όλα, στο τέλος αντί για το «προϋπολογισμένο» δίφραγκο, μας έδινε … κατάδες!!!! Πολύ θέλει να τους αντιπαθήσει κανείς ;))
Το 2008, παίρνοντας αφορμή από μια έκδοση, τοπικής αλυσίδας σούπερ μάρκετ, με παραδοσιακά φαγητά και γλυκά της Σάμου, έβαλα λίγο πριν κλείσω χρόνο στο Μπάλο μου, την ανάρτηση με τους Κατάδες της γιαγιάς Σταματούλας (είδατε που σας έλεγα, οι γιαγιάδες τους φτιάχνανε πάντα!!). 
Τον περασμένο μήνα έφτιαξα μισή δόση για να τους ξαναθυμηθώ!! Πήγα και μερικά κομμάτια στη δουλειά και τα σχόλια ήταν ιδιαίτερα ενθαρρυντικά. Η maria mas. ας πούμε ενθουσιάστηκε (αυτή βέβαια είναι στο κόλπο)!! Ο φίλος μου ο Πολ. τον «κατέβασε» με αρκετή νοσταλγία (τυχαίνει πατριώτης μου) παρόλο που πάντα προτιμούσε,απ ότι μου είπε, τα σιροπιαστά των Χριστουγέννων και στο τέλος αποφάνθηκε : «Πολύ καλός, αλλά η κυρία Ξένη (η μαμά του) τους κάνει καλύτερους!!»
«Συνταγή έχουμε ;» του είπα!!
«Αμέσως!!», αποκρίθηκε. Σήκωσε το ακουστικό του τηλεφώνου και σε λίγη ώρα είχαμε τη συνταγή χειρόγραφη.

Την έφτιαξα πάλι δοκιμαστικά σε μικρότερη δόση και τελικά, είχε μεγάλο δίκιο : Η κυρία Ξένη τους κάνει καλύτερους !!!!

30

Giorgos Varvakis

10:00:00 π.μ.

Κυριακή πρωί, ημέρα ηλιόλουστη και ζεστή αν και Νοέμβριος μήνας.

Μετά τα πρωινό, ρωτάω το μικρό μου ¨βασανάκι¨:

«θες να πάμε καμιά βολτίτσα»?

«μπαααα», μου απαντάει…..δεν θα είναι καλά σκέφτομαι!!

«βαριέμαι βρε μαμίτσα» μου απαντάει και τώρα πια είμαι σίγουρη ότι δεν είναι καλά!!! Και τι μου λέει??

21

maria mas.

10:46:00 π.μ.

«Η κυρία Τώνια φτιάχνει έέέέέένα χαλβάάάάάά» μου λέει ένα βράδυ ο φίλος μου ο Γιάννης. 

«Ε, τι κάθεσαι, του λέω, πες της να τον φτιάξει και τράβα φωτογραφίες»!

Τον έφτιαξε, τράβηξε και τις φωτογραφίες ο Γιάννης, αλλά τι να το κάνεις; 

Ούτε ένα κομματάκι δε μου έστειλε!! Και όχι μόνο αυτό.. Τον καταβρόχθισε αμέσως από τη φόρμα και δεν έβγαλε καμιά φωτογραφία, σερβιρισμένο!!! 

Δε μου απόμεινε άλλη επιλογή από το να τον ποιήσω ιδιοχείρως!!

Η συνταγή έγραφε επακριβώς :

30

Giorgos Varvakis

11:45:00 π.μ.

Το πιο γνωστό Κιμωλιάτικο προϊόν είναι η λαδένια. Φτιάχνεται με ζυμάρι, φρέσκια ντομάτα, κρεμμύδι και ελαιόλαδο. Τόσο απλά, τόσο νόστιμα!!

ΥΛΙΚΑ

Για τη ζύμη

400 γρ. αλεύρι

250 ml νερό χλιαρό

2 κ.τ.σ. ελαιόλαδο

1 κ.τ.σ. νιφάδες πουρέ πατάτας

1 κ.τ.γ. αλάτι

1 κ.τ.γ. ζάχαρη

2 κ.τ.γ. μαγιά σκόνη

Για τη λαδένια:

1-2 κρεμμύδια σε φέτες

2 ντομάτες σε φέτες

2 κουταλάκια ρίγανη

Αλάτι

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη μαγιά, τη ζάχαρη, τον πουρέ και το λάδι. Ρίχνουμε το νερό και το δουλεύουμε λίγο με το χέρι.

Μεταφέρουμε το μείγμα πάνω σε μια αλευρωμένη επιφάνεια και το ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ελαστική και ομογενοποιημένη. Την πασπαλίζουμε με αλεύρι και την καλύπτουμε με μια πετσέτα.

Την αφήνουμε για καμιά ώρα και μετά τη βάζουμε σε ένα ταψάκι το οποίο έχουμε αλείψει με ελαιόλαδο.

Την ανοίγουμε με τα δάχτυλα μέχρι να καλύψει όλη την επιφάνεια του ταψιού.

Τη σκεπάζουμε με τις φέτες από το κρεμμύδι και τη τομάτα.

Πασπαλίζουμε με τη ρίγανη και προσθέτουμε αλάτι.

Ρίχνουμε πάνω από τη λαδένια το υπόλοιπο λάδι και ψήνουμε στους 165ο – 180ο C για 45' περίπου. Μετά από λίγη ώρα το σπίτι μοσχομυρίζει.

Τραγανή γευστικότατη και μυρωδάτη εκπλήσσει ευχάριστα τους λιγότερο μυημένους!!!

Καλή Σαρακοστή!!

30

Giorgos Varvakis

11:45:00 μ.μ.

Τα όσπρια παρ’ ότι αποτελούσαν βασικό και αναντικατάστατο στοιχείο του καθημερινού σχεδόν διαιτολογίου των παιδικών μου χρόνων, τα «ανακάλυψα» σταδιακά και σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μου.

Τη φασολάδα για παράδειγμα, την «ανακάλυψα» στην κατασκήνωση, καλοκαίρι του ’69 στον Αη Λιά, πάνω απ το Καρλόβασι. Μαγειρεμένη σε καζάνι στα ξύλα, σερβιρισμένη μεσημέρι – βράδυ κι εγώ να ζητάω κι άλλη μερίδα!!

Τα ρεβίθια – πιλάφι, σαν επίσημο φαγητό του τρύγου στο Καλάμι του Βαθιού, μαγειρεμένα εκπληκτικά από τη γιαγιά μου. 10ετία του 70.

Φάβα και μαυρομάτικα, στα χρόνια τα φοιτητικά, τα βράδια που «ξοδεύαμε» στα ταβερνεία των Εξαρχείων και στους δρόμους πίσω από τη Λ. Αλεξάνδρας.

Τα κουκιά μονάχα ξερά και χλωρά, έμειναν πίσω, ξεχασμένα στο τραπέζι του χωριού, τις βροχερές μέρες του Χειμώνα και τα ηλιόλουστα ανοιξιάτικα μεσημέρια, σπεσιαλιτέ από τη μάνα μου. Μου έχει μείνει ακόμα, μόνο η έκφραση (κι αν μπορέσετε να την προφέρετε φτύστε με) «ένα πνάκκ κκιά», που σημαίνει «ένα πιάτο κουκιά»

Όλα τα παραπάνω εκτός από τα «κκιά», αποτελούν μέρος και του σύγχρονου διαιτολογίου της κουζίνας μας. Εκπληκτικά μαγειρεμένα από τη Μαριώ μου σε όλες τους τις εκδοχές: Ρεβιθάδα στο πήλινο, φασολάδα χυλωμένη, γίγαντες στο φούρνο, φακές να θέλεις κι άλλες, μαυρομάτικα σαλάτα. Φάβα; Ε, να κάνω κι εγώ κάτι!!!

18

Giorgos Varvakis

10:47:00 π.μ.

Αμυγδαλοπορτοκαλοσταφιδομπισκοτάκια
(φτου σκουλικομυρμηγκότρυπα!)


Στο σπίτι υπάρχει συγκεκριμένο menu ροφημάτων.
Τα πρωινά ροφήματα είναι γάλα και καφές.
Το απογευματινό : τσάι.
Έπρεπε να φτιάξω κάτι που να ταιριάζει με όλα, να είναι νόστιμο, ελαφρύ και πρωτίστως υγιεινό !!!
Μπισκοτάκια με πορτοκάλι σταφίδα και αμύγδαλο, αλλά με λάδι!
Ο κύβος ερρίφθη !! (και μας έκανε και το πάτωμα χάλια)

15

Giorgos Varvakis

1:59:00 μ.μ.

Α Ν Τ Ι Π Ρ Ο Λ Ο Γ Ο Υ

Η Λέσβος είναι ένα νησί πλουσιοπάροχα προικισµένο από τη φύση, γεγονός που

συνέβαλε ποικιλοτρόπως στην ανάπτυξη της ιδιαίτερης πολιτισµικής της ταυτότητας,

σηµαντικό κοµµάτι της οποίας αποτελεί η ξεχωριστή γαστρονοµική της κουλτούρα, η

οποία εξελίχθηκε από την αρχαιότητα µέχρι της µέρες µας µέσα από µια συναρπαστική

ιστορική πορεία.

Η πλούσια και ποικιλόµορφη χλωρίδα και πανίδα, σε συνδυασµό µε τις

πολυδιάστατες πολιτιστικές επιρροές που δέχτηκε λόγω θέσης ανά τους αιώνες,

συνέτειναν στην διαµόρφωση διατροφικών συνηθειών, µεταξύ των οποίων κάποιες

αποτελούν µοναδικά φαινόµενα στην ελληνική και την διεθνή γαστρονοµία.

Χαρακτηριστικό παράδειγµα είναι το δίπολο ούζο – µεζές, µια διατροφική διαδικασία που

συνοψίζει ιστορικά και πολιτιστικά την κοινωνικοοικονοµική εξέλιξη του νησιού, ενώ έχει

συµβάλει δραστικά στην διαµόρφωση της τοπικής γαστρονοµικής ταυτότητας, αφού έχει

ενσωµατωθεί στην καθηµερινή ζωή, στις παραδόσεις και στην ευρύτερη κουλτούρα του

νησιού.

Στην πραγµατικότητα, οι γευστικές συνήθειες και παραδόσεις είναι διάχυτες σε όλο το

νησί, παρουσιάζοντας όµως κάποιες ιδιαιτερότητες από περιοχή σε περιοχή. Στο έντυπο

αυτό γίνεται µια προσπάθεια καταγραφής των γαστρονοµικών συνηθειών της Λέσβου, µε

ειδική αναφορά σε οκτώ περιοχές, δηλαδή τους Δήµους: Λουτρόπολης Θερµής,

Μανταµάδου, Μήθυµνας, Πέτρας, Πλωµαρίου, Αγιάσου, Γέρας και Ευεργέτουλα.

Η προώθηση και ανάπτυξη του γαστρονοµικού τουρισµού στη Λέσβο, είναι ο

απώτερος στόχος αυτής της πρωτοβουλίας, καθώς αποτελεί µια πρόκληση για τον

επισκέπτη, µέσα από τη γαστρονοµική εµπειρία του στο νησί, να µυηθεί σε βαθύτερες

πτυχές του πολιτισµού και των παραδόσεων και να γνωρίσει και άλλες µορφές

εναλλακτικού τουρισµού που αναπτύσσονται δυναµικά τα τελευταία χρόνια στη Λέσβο.

Σε µια εποχή που οι καταναλωτές στρέφονται δυναµικά προς την µεσογειακή

διατροφή, η Λέσβος έχει να προτείνει ένα µοναδικό διαιτητικό πρότυπο, που µπορεί να

συµβάλει όχι µόνο στην υγεία και τη µακροζωία, αλλά πάνω απ’ όλα µας δίνει την

ευκαιρία µέσα από το συνδυασµό της ποιότητας και της απόλαυσης, να

αποθησαυρίσουµε τα µυστικά του ευ ζειν.

Με αυτό το κείμενο προλογίζει ο Πρόεδρος του Επιμελητηρίου Λέσβου την έκδοση "ΛΕΣΒΟΣ κάθε γεύση και μια ιστορία".

Είναι κι αυτό ένα από τα δώρα που πήραμε φεύγοντας από την εκδήλωση των Επιμελητηρίων Λέσβου Χίου και Σάμου τον περασμένο μήνα.

Από αυτό τον γαστρονομικό οδηγό του ακριτικού νησιού διάλεξα μια νηστήσιμη συνταγή για την

εβδομάδα που έρχεται.

Καλαµάρι γεµιστό

1κ. καλαµάρια

1 κρεµµύδι ψιλοκοµµένο

1 κούπα ρύζι

ελαιόλαδο

αλάτι, πιπέρι

6-7 µπαχάρια

Πλένουµε τα καλαµάρια και αφαιρούµε τα πτερύγια και τα μουστάκια τους. Ψιλοκόβουµε τα ποδαράκια από

το καλαµάρι και τα βάζουµε σε ένα µπολ. 

Σοτάρουµε σε ελαιόλαδο το κρεµµύδι µε τα ψιλοκοµµένα κοµµάτια καλαµαριού. Προσθέτουµε νερό, το αλάτι, το πιπέρι και

τα µπαχάρια και αφού πάρει βράση ρίχνουµε το ρύζι.

Αφήνουµε να βράσει σε χαµηλή φωτιά και αφού µελώσει, τρυπάµε τα καλαµάρια µε ένα πηρούνι, τα γεµίζουµε µε τη γέµιση και τα κλείνουµε µε µια

οδοντογλυφίδα. 

Τα βάζουµε στην κατσαρόλα µε λίγο αλάτι και πιπέρι και τα αφήνουµε να σιγοβράσουν σε µέτρια φωτιά.

Ολόκληρος ο Γαστρονομικός Οδηγός Λέσβου σε μορφή PDF βρίσκεται αναρτημένος στη σελίδα του Επημελητηρίου Λέσβου

0

Giorgos Varvakis

11:50:00 π.μ.