Αιτία κι αφορμή γι αυτήν εδώ την ανάρτηση η κουζίνα της Μπέττυς!

Ας τα πιάσουμε όμως από την αρχή.

Όταν η Μπέττυ έβαλε τα Διπλωτάρια της, δεν έβλεπα την ώρα για να τα φτιάξω. Απέναντι από το σπίτι μου υπάρχει ένα καταπληκτικό εργαστήριο σφολιάτας, αλλά από κει ψωνίζω μόνο φύλλο κρούστα και ταχίνι!!! 
Έτσι και το φύλλο κουρού δε θα ξέφευγε από τη διαδικασία.

Χρειάστηκα

33

Giorgos Varvakis

2:30:00 μ.μ.

Το πιο γνωστό Κιμωλιάτικο προϊόν είναι η λαδένια. Φτιάχνεται με ζυμάρι, φρέσκια ντομάτα, κρεμμύδι και ελαιόλαδο. Τόσο απλά, τόσο νόστιμα!!

ΥΛΙΚΑ

Για τη ζύμη

400 γρ. αλεύρι

250 ml νερό χλιαρό

2 κ.τ.σ. ελαιόλαδο

1 κ.τ.σ. νιφάδες πουρέ πατάτας

1 κ.τ.γ. αλάτι

1 κ.τ.γ. ζάχαρη

2 κ.τ.γ. μαγιά σκόνη

Για τη λαδένια:

1-2 κρεμμύδια σε φέτες

2 ντομάτες σε φέτες

2 κουταλάκια ρίγανη

Αλάτι

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ

Σε μια λεκάνη ανακατεύουμε το αλεύρι, το αλάτι, τη μαγιά, τη ζάχαρη, τον πουρέ και το λάδι. Ρίχνουμε το νερό και το δουλεύουμε λίγο με το χέρι.

Μεταφέρουμε το μείγμα πάνω σε μια αλευρωμένη επιφάνεια και το ζυμώνουμε μέχρι να πάρουμε μια ζύμη ελαστική και ομογενοποιημένη. Την πασπαλίζουμε με αλεύρι και την καλύπτουμε με μια πετσέτα.

Την αφήνουμε για καμιά ώρα και μετά τη βάζουμε σε ένα ταψάκι το οποίο έχουμε αλείψει με ελαιόλαδο.

Την ανοίγουμε με τα δάχτυλα μέχρι να καλύψει όλη την επιφάνεια του ταψιού.

Τη σκεπάζουμε με τις φέτες από το κρεμμύδι και τη τομάτα.

Πασπαλίζουμε με τη ρίγανη και προσθέτουμε αλάτι.

Ρίχνουμε πάνω από τη λαδένια το υπόλοιπο λάδι και ψήνουμε στους 165ο – 180ο C για 45' περίπου. Μετά από λίγη ώρα το σπίτι μοσχομυρίζει.

Τραγανή γευστικότατη και μυρωδάτη εκπλήσσει ευχάριστα τους λιγότερο μυημένους!!!

Καλή Σαρακοστή!!

30

Giorgos Varvakis

11:45:00 μ.μ.

Πήρε το μάτι μου πρόσφατα σε κάποιο από τα πολύ αξιόλογα blogs (ας με συγχωρήσει δε θυμάμαι σε ποιο) που φιλοξενούνται στο πλάι της πτωχής πλην τίμιας σελίδας μου, μια συνταγή για focaccia και θυμήθηκα ότι έχω κρατήσει από το Δεκέμβρη μια συνταγή για τη γλυκιά εκδοχή της.
Την έφτιαξα με σταφύλι φράουλα που μέχρι τα Χριστούγεννα τουλάχιστον τα έβρισκα στη Λαϊκή. Δεν έχω προσέξει αν κυκλοφορούν ακόμη.
Όχι δεν έχω τεμπελιάσει...!! Απλά "ανεβάζετε" όλες σας τόσα πολλά ξελογιάρικα και μαγικά πράγματα, που προσπαθώντας να τα φτιάξω, «παραμελώ» τη δική μου ”cucina” :)
Επειδή δε μπορώ να περιμένω για τη schiacciata μου, τη βάζω αμέσως και σας προσκαλώ να τη δοκιμάσετε…
Η συνταγή παραπέμπει άμεσα στην Τοσκάνη !!
Πάμε λοιπόν.

15

Giorgos Varvakis

12:44:00 μ.μ.

Ο χασάπης μου ο κ. Γιώργος, φιλόσοφος εκ πεποιθήσεως (έχουμε κάνει ατελείωτες συζητήσεις επί παντός επιστητού), λάτρης του Λαϊκού, του ρεμπέτικου και του Β’ Προγράμματος, μου έχει πει ότι κάθε κομμάτι κρέας είναι κατάλληλο για συγκεκριμένο φαγητό.
Η πλάτη κάνει για όλα!!! 

16

Giorgos Varvakis

2:11:00 μ.μ.

Τα όσπρια παρ’ ότι αποτελούσαν βασικό και αναντικατάστατο στοιχείο του καθημερινού σχεδόν διαιτολογίου των παιδικών μου χρόνων, τα «ανακάλυψα» σταδιακά και σε διαφορετικές φάσεις της ζωής μου.

Τη φασολάδα για παράδειγμα, την «ανακάλυψα» στην κατασκήνωση, καλοκαίρι του ’69 στον Αη Λιά, πάνω απ το Καρλόβασι. Μαγειρεμένη σε καζάνι στα ξύλα, σερβιρισμένη μεσημέρι – βράδυ κι εγώ να ζητάω κι άλλη μερίδα!!

Τα ρεβίθια – πιλάφι, σαν επίσημο φαγητό του τρύγου στο Καλάμι του Βαθιού, μαγειρεμένα εκπληκτικά από τη γιαγιά μου. 10ετία του 70.

Φάβα και μαυρομάτικα, στα χρόνια τα φοιτητικά, τα βράδια που «ξοδεύαμε» στα ταβερνεία των Εξαρχείων και στους δρόμους πίσω από τη Λ. Αλεξάνδρας.

Τα κουκιά μονάχα ξερά και χλωρά, έμειναν πίσω, ξεχασμένα στο τραπέζι του χωριού, τις βροχερές μέρες του Χειμώνα και τα ηλιόλουστα ανοιξιάτικα μεσημέρια, σπεσιαλιτέ από τη μάνα μου. Μου έχει μείνει ακόμα, μόνο η έκφραση (κι αν μπορέσετε να την προφέρετε φτύστε με) «ένα πνάκκ κκιά», που σημαίνει «ένα πιάτο κουκιά»

Όλα τα παραπάνω εκτός από τα «κκιά», αποτελούν μέρος και του σύγχρονου διαιτολογίου της κουζίνας μας. Εκπληκτικά μαγειρεμένα από τη Μαριώ μου σε όλες τους τις εκδοχές: Ρεβιθάδα στο πήλινο, φασολάδα χυλωμένη, γίγαντες στο φούρνο, φακές να θέλεις κι άλλες, μαυρομάτικα σαλάτα. Φάβα; Ε, να κάνω κι εγώ κάτι!!!

18

Giorgos Varvakis

10:47:00 π.μ.

Με τις Γιορτές, τις ευχές και τις βασιλόπιτες, μας έπιασε μια «χαλαρότις» ένα πράμα :) 
Μου λέει κι ο φίλος μου ο Γιάννης χθες το βράδυ "άντε δε θα βάλεις καμιά συνταγή;", είχα φωτογραφήσει το μεσημεριανό φαγητό και να το στην cucina!! 
Μου είχε «μυρίσει» από μέρες φαγητό κατσαρόλας και δη, λεμονάτο.
Πήρα από το χασάπη μας τον κ. Γιώργο 1κιλό μοσχαράκι κιλότο και 1 φέτα νουά και επιδόθηκα στα παρακάτω :

22

Giorgos Varvakis

12:08:00 μ.μ.

Κυρίες μου και κύριοι!
Την ερχόμενη Κυριακή 17 του μήνα, θα κόψουμε την πίτα μας! 
Σας προσκαλούμε λοιπόν, να «πάρετε» το κομμάτι σας και να ανταλλάξουμε ευχές για το καλό του χρόνου!!


Η βασιλόπιτα έγινε με την υπέροχη συνταγή για τσουρέκι, της αγαπημένης μου «συμμαθήτριας» Μαρίας Β.
Να είσαι καλά Μαράκι, με έβγαλες πάλι ασπροπρόσωπο :)

37

Giorgos Varvakis

12:46:00 μ.μ.

Πρόκειται για ένα πολύ ελαφρύ (δεν έχει καθόλου αυγά) μυρωδάτο και γευστικό κέικ!

11

Giorgos Varvakis

9:50:00 π.μ.

Χαίρετε, χαίρετε !
Καλό και γευστικό μήνα για όλους εύχομαι!!
Ημερολόγιο λοιπόν!!!
Η φλασιά (ιδέα) μου είχε έρθει στις αρχές του καλοκαιριού. Μου πήρε …«λίγο» χρόνο μέχρι να καταλήξω στο τελικό format…
Το τελείωσα σήμερα.

16

Giorgos Varvakis

2:10:00 μ.μ.