una cucina

una cucina

Καλωσορίσατε στην κουζίνα μας!!
Εδώ, οι μυρωδιές, τα αρώματα, οι δοκιμές, οι εικόνες, οι προσδοκίες, ανταμώνουν αρμονικά και μας οδηγούν σε παράδεισο γευστικών ηδονών!
Δείτε και μόνοι σας ;)

food n' eros
Πορτοκάλι.Φρούτο εποχής. Ζουμερό, γλυκό, μυρωδάτο, γεμάτο βιταμίνες. Φρούτο κυρίαρχο μιας και αφού μπει σε μια συνταγή, αμέσως κάνει αισθητή την παρουσία του. Το άρωμα του δεν περνάει ποτέ απαρατήρητο. Δένει τόσο πολύ με την σοκολάτα στην ζαχαροπλαστική, όσο με το μέλι στην μαγειρική δημιουργώντας γλυκόξινες σάλτσες που απογειώνουν ένα απλό φιλέτο κοτόπουλου ή ένα ψαρονέφρι χοιρινού.
Φρούτο μοναδικής διατροφικής αξίας καθώς μελέτες έχουν δείξει πως με την κατανάλωση ενός και μόνο πορτοκαλιού την ημέρα, μειώνονται οι κίνδυνοι καρκίνων στομάχου, λάρυγγα, στόματος αλλά ακόμα και ο κίνδυνος εγκεφαλικών επεισοδίων!!
Πάμε λοιπόν να ετοιμάσουμε ένα γλυκάκι με βάση το πορτοκάλι( να γλυτώσουμε και απο το εγκεφαλικό που είναι προ των πυλών) :)
Η συνταγή είναι αγαπημένη και χιλιοδοκιμασμένη.

ΥΛΙΚΑ
1/2 kg φύλλο κρούστας
4 αυγά
1 πτ. νρ. ζάχαρη
1 πτ. νρ. καλαμποκέλαιο
1 γιαούρτι
1 βανίλια
1 κτ. γλ μπέικιν
1/2 ποτήρι νερού φλούδα πορτοκαλιού (στο multi)

ΣΙΡΟΠΙ
1 πτ. νρ. ζάχαρη
1 πτ. νρ νερό
1 πτ. νρ. φυσικό χυμό πορτοκάλι


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Στον κάδο του μίξερ, χτυπάμε τα αυγά με την ζάχαρη για 3' περίπου. Προσθέτουμε το λάδι, το γιαούρτι την βανίλια και το μπέικιν. Χτυπάμε σε χαμηλή ταχύτητα για λίγο ακόμα μέχρι να ενωθούν όλα τα υλικά. Τέλος, ρίχνουμε το ξύσμα πορτοκαλιού και ανακατεύουμε με μια μαριζ. 
Βουτυρώνουμε ένα μακρόστενο ταψί, σουρώνουμε ένα ένα τα φύλλα και τα βάζουμε από την μεγάλη (φαρδιά) πλευρά του ταψιού. Τα βάζουμε σουρωμένα το ένα πλάι στο άλλο μέχρι να τελειώσουμε με όλα τα φύλλα. Τέλος περιχύνουμε με το μείγμα και ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170C μέχρι να ροδίσει το γλυκό. Αφήνουμε το γλυκό να κρυώσει.
Βράζουμε το νερό με την ζάχαρη και τον χυμό για 5' και περιχύνουμε με καυτό σιρόπι το κρύο γλυκό. Αφήνουμε να ρουφήξει καλά το σιρόπι και το γλυκό μας είναι έτοιμο!

Γλυκές καλημέρες και καλή εβδομάδα σε όλους :))


Άλλη συνταγή είχα προγραμματίσει να ανεβάσω, αλλά ένα σχόλιο του καλού μου φίλου, του Γιώργη του Σκαπέτη στο ΦΒ μου άλλαξε τα σχέδια.
Έγραψε για το «ταπεινό» σπανακόρυζο της Μαρίας: «Έτσι... να "οξειδωθούμε στην νοτιά των ανθρώπων", να ξαναβρούμε τις πραγματικές μας αξίες κι όχι την "πλαστικούρα" της δήθεν ευμάρειας...»
Έτσι λοιπόν για να μην αλλάξω το κλίμα, πράγμα που δεν ήθελα στην ουσία κι εγώ, άφησα τα μαγειρεμένα στην άκρη κι άνοιξα λίγο το παράθυρο στις απλές παραδοσιακές και πανέμορφες συνταγές του τόπου μας.


Το φαγητό που ακολουθεί είναι χαρακτηριστικό φαγητό των νησιών του Αιγαίου και σίγουρα της Κύπρου. Η γιαγιά μου η Κατερινιώ, εξαιρετική μαγείρισσα, μαγείρευε συχνά όσπρια με ρύζι (φακές, ρεβίθια κλπ) και τους έδινε με την τέχνη της ονειρεμένη γεύση. Προσπαθώντας να της μοιάσω έστω στο «μικρό της δαχτυλάκι», μαζεύω πληροφορίες για το «πως» και το «γιατί» των συνταγών της κι ελπίζω να τα καταφέρω τελικά..

ΥΛΙΚΑ
200 gr ψιλές φακές
800 ml ζωμό λαχανικών (2 κύβους)
1 φύλλο δάφνης
200 gr ρύζι για πιλάφι
2 κρεμμυδάκια φρέσκα ψιλοκομμένα
50 ml ελαιόλαδο
πιπέρι
ξερός δυόσμος τριμμένος
χυμός λεμονιού

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Καθαρίζουμε και ξεπλένουμε τις φακές. Τις βάζουμε σε μέτρια κατσαρόλα και προσθέτουμε νερό, τόσο που να τις καλύπτει και 4 δάχτυλα παραπάνω. 
Βάζουμε την κατσαρόλα σε δυνατή φωτιά και τις αφήνουμε να πάρουν βράση.
Σε ένα μπρίκι βράζουμε 200 ml νερό και διαλύουμε 2 κύβους λαχανικών.
Προσθέτουμε άλλα 600 ml νερό κι έτσι έχουμε το ζωμό που μας χρειάζεται για το φαγητό.
Οι φακές εντωμεταξύ έχουν πάρει τη βράση τους και τις σουρώνουμε αφήνοντας να πέσει από τη βρύση αρκετό φρέσκο νερό για να ξεπλυθούν.
Τις βάζουμε ξανά στην κατσαρόλα μαζί με το ζωμό λαχανικών και 1 φύλλο δάφνη.
Μόλις πάρουν πάλι βράση, χαμηλώνουμε τη φωτιά, και τις αφήνουμε να βράσουν για περίπου 20 λεπτά. Αποσύρουμε τότε την κατσαρόλα από τη φωτιά.
Σε ένα αντικολλητικό τηγάνι, ρίχνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα κρεμμυδάκια που έχουμε ψιλοκόψει , μέχρι να μαλακώσουν (2 -3 λεπτά). Προσθέτουμε το ρύζι και ανακατεύουμε να λαδωθεί όλο μέχρι να αρχίσει να αλλάζει χρώμα (άλλα 2-3 λεπτά).
Αποσύρουμε το τηγάνι από τη φωτιά και αδειάζουμε το περιεχόμενό του μέσα στην κατσαρόλα με τις φακές.
Προσθέτουμε το πιπέρι, σκεπάζουμε και αφήνουμε να «γίνει» σε χαμηλή φωτιά για 20 – 25 λεπτά, μέχρι να πιει το ζουμί του.
Τραβάμε στην άκρη την κατσαρόλα βγάζουμε το καπάκι και σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα για 5 – 10 λεπτά.
Σερβίρουμε τις μερίδες μας και πασπαλίζουμε με ξερό τριμμένο δυόσμο. Ραντίζουμε με μπόλικο λεμόνι.
Το φαγητό μας μπορεί να ήταν απλό και άκρως οικονομικό, αλλά δεν πήγε μόνο του.
Του έκαναν πολύ καλή παρέα ένα φρεσκοψημένο καρβέλι ελιόψωμο (προσεχώς) και μια πιατέλα ζεστά τραγανά τυροπιτάκια με τυρί κρέμα και άνηθο (προσεχώς), ενώ τα ποτήρια γέμισαν με έναν υπέροχο ροδίτη με καταγωγή από την ορεινή Κορινθία.

Κακούργα κρίση, θα σε φάμε ... λάχανο!!


Είναι δυο φαγάκια που μου φέρνουν στο νου πάντα έναν αγαπημένο άνθρωπο που λάτρεψα όσο κανέναν. Τον παππού μου! Δεν μαγείρευε πολλά παρά μονάχα αυτά τα δυο. Το σπανακόρυζο, (πάντα λεμονάτο) και  τηγανιτές πατάτες αλλά με λεμόνι και ρίγανη!

Στο σπίτι του παππού και της γιαγιάς δεν υπήρξε ποτέ ηλεκτρική κουζίνα αλλά "πετρογκάζι". Τηγάνιζε λοιπόν τις πατάτες σε ένα τηγάνι απο την προίκα της γιαγιάς ( το οποίο υπάρχει ακόμα )! και στεκόταν απο πάνω τους όλη την ώρα. Τις γύριζε μια μια και μετά μια μια που ψηνόταν, τις έβγαζε σε ένα πιάτο. Ήμουν μια σταλίτσα, αλλά η μυρωδιά και η γεύση τους είναι ακόμα μες την μύτη μου...
Τώρα που το σκέφτομαι μας έφτιαχνε και κάτι ακόμα...
Ο παππούς είχε ξυλόσομπα η οποία είχε πάνω μια μαντεμένια πλάκα. Εκεί λοιπόν έψηνε φέτες ψωμί και μετά έβαζε πελτέ, λάδι φρέσκο (από τις ελίτσες του), λίγο αλάτι και λίγη ρίγανη. Δεν υπάρχουν λόγια να περιγράψω το πόσο γευστικό ήταν αυτό το απλό κολατσιό!
Στο φαγάκι μας όμως...ξέφυγα με τις αναμνήσεις.. 
Πάμε να ετοιμάσουμε το λεμονάτο σπανακόρυζο το οποίο αγαπώ περισσότερο από το άλλο, το ντοματένιο. Καταλαβαίνετε γιατί..

ΥΛΙΚΑ
1kg σπανάκι (καθαρισμένο, πλυμένο και χοντροκομμένο)
4 πράσα (το λευκό μέρος κομμένο σε ροδέλλες)
6 φρέσκα κρεμμυδάκια ( ψιλοκομμένα)
1 μεγάλο ξερό κρεμμύδι ( ψιλοκομμένο)
1/2 ματσάκι άνηθο (ψιλοκομμένο)
2 χούφτες ρύζι ( εγώ βάζω νυχάκι)
ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι
φρέσκο χυμό απο 1 λεμόνι

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σκεπάζουμε τον πάτο μιας κατσαρόλας με ελαιόλαδο και σοτάρουμε τα κρεμμύδια, φρέσκα κ ξερά μαζί με τα πράσα. Μόλις γυαλίσουν, προσθέτουμε το σπανάκι, ανακατεύουμε και σκεπάζουμε να μαραθεί. Το σπανάκι θα βγάλει τα υγρά του οπότε δεν προσθέτουμε αμέσως νερό παρά στην συνέχεια. Αφού μαραθεί το σπανάκι μας, ρίχνουμε τον άνηθο, το ρύζι, 2 κούπες τσαγιού νερό, αλάτι και πιπέρι. Βράζουμε για 10' ακόμα ανακατεύοντας συχνά να μην μας κολλήσει το ρύζι. Στην συνέχεια αποσύρουμε το φαγητό από την φωτιά, περιχύνουμε με τον χυμό λεμονιού και το αφήνουμε σκεπασμένο να ¨τραβήξει¨ τα υγρά του. Σερβίρουμε με φρέσκο ψωμάκι και τυρί φέτα!

Υ.Γ. Μεταξύ μας...σαν του παππούλη μου δεν είναι, καθώς ούτε "πετρογκάζι" έχω, ούτε τις κατσαρόλες του '40 της γιαγιάς που κολλάνε λιγάααακι  τα φαγάκι κάτω στον πάτο και το κάνουν όμως πιο νόστιμο, ούτε το "χέρι" του παππού μα το πιο σημαντικό...δεν τον έχω δίπλα μου για να τον κοιτάω με καμάρι και θαυμασμό και να μου φαίνεται ΟΤΙ φτιάχνει μαγικό, θεικό και πεντανόστιμο..!! Είμαι σίγουρη όμως πως με βλέπει από εκεί που είναι και καμαρώνει όπως όλοι οι παππούδες για τα εγγονάκια τους.
Φιλιά πολλά και καλημέρες..



Καλημέρα και καλή εβδομάδα!!
Την αγάπη του μικρού μου βοηθού για την μαγειρική σας την έχω ξαναπεί.  Από μια σταλίτσα ήθελε να με βοηθάει με οτιδήποτε καταπιανόμουν στον χώρο της κουζίνας. Να ετοιμάζουμε ζυμάρια για πίτσες. Να ανοίγουμε φύλλα για πίτες. Να φτιάχνουμε κουλούρια και κέικ. Να ανακατεύουμε φαγητά σε κατσαρόλες και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε.

Τελευταία απέκτησε τον σκούφο και την ποδιά γνωστού τηλεπαιχνιδιού καθώς και τα πρώτα 2 βιβλία συνταγών. Με παρακάλεσε λοιπόν, μιας και μεγάλωσε πια(!) να τον αφήσω να μαγειρέψει μόνος του μια φορά κάτι για εμένα, την μαμίτσα του!
Διάλεξε την συνταγή, φόρεσε τον εξοπλισμό του και νιώθοντας κάτι περισσότερο από Alain Ducasse, ξεκίνησε την προετοιμασία του βραδινού μας! Το μόνο που δέχτηκε απο εμένα ως βοήθεια ήταν να βάλω το νερό στην κατσαρόλα να βράσει και να σουρώσω τα ζυμαρικά στο τέλος. Ήταν ανένδοτος σε οτιδήποτε περισσότερο απο αυτό. Πάμε λοιπόν να δούμε τί κατάφερε..

ΥΛΙΚΑ (για 4 άτομα)
1/2 πακέτο φιογκάκια ( ή άλλα ζυμαρικά της αρεσκείας σας)
2 κούπες αρακά
1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο
5-6 φέτες μπέικον ψιλοκομμένες
250 ml κρέμα γάλακτος
ελαιόλαδο
αλάτι - πιπέρι
τυρί τριμμένο για πασπάλισμα


ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Βράζουμε τα ζυμαρικά για 6' σε αλατισμένο νερό. Στην συνέχεια, προσθέτουμε τον αρακά και συνεχίζουμε το βράσιμο για 5' ακόμα.
Σε ένα τηγάνι ρίχνουμε λίγο ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρεμμύδι με το μπέικον. Προσθέτουμε την κρέμα, λίγο αλάτι και βράζουμε για 2' ακόμα.
Σουρώνουμε  τα φιογκάκια και τα ρίχνουμε μέσα στο τηγάνι με την κρέμα. Ανακατεύουμε καλά να "λερωθούν" με την σάλτσα και σερβίρουμε. Αν θέλουμε πασπαλίζουμε με τυρί και φρεσκοτριμμένο πιπέρι. 

Η αγωνία στα μάτια του μέχρι να δοκιμάσω δεν περιγράφεται!
Τώρα τί να πω?? Φταίει που ήταν από τα χεράκια του κουτσουνιού μου?? Φταίει που πείναγα?? Φταίει που ένιωθα τέτοια υπερηφάνεια λες και πήρε master μικροχειρουργικής??
Ήταν τα πιο νόστιμα ζυμαρικά που έχω δοκιμάσει ποτέ :)) 



- Μαμίτσα θα με ξανά αφήσεις να μαγειρέψω? Δεν έγινε κακό..

- Εννοείται αγάπη μου. Από βδομάδα μουσακά!!!!
- Ε είπαμε βρε μάμα...όχι κι έτσι!! Μπορώ να τηγανίσω εγώ μελιτζάνες????
 χαχαχαχα...παιδιά!!

Πολλά φιλιά και καλημέρες από την μεγαλύτερη χαζομαμά της υφηλίου..!!



Βρε βρε σαν τα χιόνια :)
Έπρεπε βλέπεις να ρίξει χιόνι στο χωριό μου, για να έρθει η έμπνευση της 1ης ανάρτησης του 2012!!!
Κοιτάζοντας προς τα πίσω, αντιλαμβάνομαι ότι έχει περάσει ένας ολόκληρος μήνας από την τελευταία ανάρτηση του '11(ουδέν σχόλιον...)
Πάντως ο χρόνος που κυλάει γρήγορα, δε θα πρέπει να έχει παράπονο!
Με γλυκό και μέλια αποχαιρέτησα τον παλιό, με γλυκό και σιρόπια υποδέχομαι τον καινούριο!!!!!!!
Έτσι μέσα στη γλύκα θέλω να υποδεχθώ κι εσάς που θα σας βγάλει εδώ η βόλτα σας :) 
Η δόση που ακολουθεί, είναι για ταψί 21x25

ΥΛΙΚΑ
4 κούπες γάλα (800 ml)
4 αυγά
1 κτγ εσάνς βανίλια
170 gr βούτυρο
¾ κούπα σιμιγδάλι ψιλό
1 κούπα ζάχαρη
Ξύσμα λεμονιού
6 φύλλα κρούστας για γλυκό
ΓΙΑ ΤΟ ΣΙΡΟΠΙ
1 ½ κούπα ζάχαρη
1 κούπα νερό
Λεμονόφλουδα
1 ξυλάκι κανέλα

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Βράζουμε το γάλα, ρίχνουμε το σιμιγδάλι και ανακατεύουμε συνεχώς, μέχρι να πήξει η κρέμα. Στην πρώτη μεγάλη φουσκάλα που θα σκάσει, αποσύρουμε την κατσαρόλα από την εστία, ρίχνουμε 2 κτΣ βούτυρο, ανακατεύουμε και την αφήνουμε να κρυώσει λίγο.
Χτυπάμε σε ένα μπολ τα αυγά, τη βανίλια, το ξύσμα και τη ζάχαρη και τα ρίχνουμε στην κρέμα ανακατεύοντας για να ομογενοποιηθεί το μείγμα.
Κόβουμε τα φύλλα κρούστας στη μέση κι έτσι έχουμε συνολικά 12 φύλλα!!
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 190ο C.
Λιώνουμε το υπόλοιπο βούτυρο και βουτυρώνουμε το ταψάκι.
Στρώνουμε ένα-ένα τα 8 φύλλα στο ταψί έτσι ώστε να καλύπτουν την επιφάνειά του, αλλά με διαφορετική πλευρά σαν αφετηρία κάθε φορά. Πχ, αρχίζοντας από την επάνω μεγάλη πλευρά, συνεχίζοντας δεξιά στη μικρή πλευρά, στη συνέχεια την κάτω μεγάλη πλευρά κοκ, αλείφοντας κάθε φύλλο με ένα πινελάκι σιλικόνης με το λιωμένο βούτυρο.
Αδειάζουμε την κρέμα και την σκεπάζουμε με τα φύλλα που εξέχουν από το ταψί.
Διπλώνουμε τα υπόλοιπα 4 φύλλα στη μέση και τα στρώνουμε από πάνω, αφού αλείψουμε το καθένα μέχρι και το πάνω-πάνω, με το λιωμένο βούτυρο.
Με ένα κοφτερό μαχαίρι, χαράζουμε ελαφρά την επιφάνεια του, τη ραντίζουμε με λίγο νερό και ψήνουμε το γαλακτομπούρεκο στο φούρνο για 35 λεπτά.

Αφού ψηθεί και χρυσίσει, βράζουμε τα υλικά για το σιρόπι για 7 λεπτά από την έναρξη του βρασμού και περιχύνουμε το γαλακτομπούρεκο.
Περιμένουμε λίγο να το απορροφήσει, πασπαλίζουμε (προαιρετικά) με λίγη κανέλα και σερβίρουμε !!!!!


Όλα τα παραδοσιακά γλυκίσματα των Χριστουγέννων έχουν τη χάρη τους.
Όταν αναφερόμαστε όμως στις δίπλες, ξέρουμε ότι έχουμε ανέβει επίπεδο!!
Είναι από τα γλυκίσματα που δεν τα χόρτασα μικρός και τα ανακάλυψα στην Αθήνα. Σε άλλα χωριά της Σάμου οι νοικοκυρές τις έφτιαχναν ανελλιπώς. Στα Κουμέικα όχι…





Βάλαμε και 'μεις τα γιορτινά μας και ήρθαμε!!! 
Μετά από άπειρες δοκιμές κουραμπιέδων (εγώ του Γιώργου και εκείνος των δικών μου), αποφασίσαμε πως οι καλύτεροι, νοστιμότεροι, πιο μυρωδάτοι είναι.....και των δύο!! 
Οπότε σας παρουσιάζουμε και τις 2 συνταγές για να κάνετε και εσείς τις δικές σας συγκρίσεις και  δημοσκοπήσεις :)  maria mas



Καλημέρα και καλή εβδομάδα! Χρόνια πολλά σε όλους τους Σπύρους και τις Σπυριδούλες και στον μπαμπά μου!


Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα!
Αφού χορτάσαμε να βλέπουμε 2 εβδομάδες, τα υπέροχα γλυκάκια από τη γιορτή της Μαρίας mas, και κάποιοι φίλοι άρχισαν να αδημονούν για «νέο έργο» (μαζί και η Μαρία!!!), μπόρεσα επιτέλους να μαζέψω (εκτός από το μυαλό μου) τις φωτογραφίες και τις οδηγίες που είχα καιρό στην άκρη, και να 'μαι τώρα εδώ μπροστά σας με ένα γευστικότατο αρωματικό σνακ, που ταιριάζει σε όλες τις ώρες της ημέρας.
Η Κύπρος μέχρι και πριν το καλοκαίρι που πέρασε, μου ήταν λίγο έως ελάχιστα γνώριμη, από το προηγούμενο ταξίδι μας εκεί, πριν από χρόνια.
Η φετινή επίσκεψη-εμπειρία και η φιλοξενία που βρήκαμε, μας έκανε να αγαπήσουμε το μέρος, τους ανθρώπους και σε ότι αφορά αυτή τη σελίδα, την κουζίνα της.
Η συνταγή είναι Κυπραίικη και το γευστικό της αποτέλεσμα, μοναδικό.
Άντε, πάμε να το απολαύσουμε παρέα!!