una cucina: ΖΥΜΕΣ

una cucina

Καλωσορίσατε στην κουζίνα μας!!
Εδώ, οι μυρωδιές, τα αρώματα, οι δοκιμές, οι εικόνες, οι προσδοκίες, ανταμώνουν αρμονικά και μας οδηγούν σε παράδεισο γευστικών ηδονών!
Δείτε και μόνοι σας ;)

food n' eros
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΖΥΜΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα ΖΥΜΕΣ. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Η αλήθεια είναι ότι είχα μεγάλο διάστημα να ανεβάσω συνταγή εδώ και είχα σκοπό να το κάνω με ένα θέμα που ετοιμάζω καιρό τώρα.
Προέκυψαν όμως πρόσφατα αυτοί οι τραγανοί γευστικοί πειρασμοί, τα πολλά likes στο fb και οι απαιτήσεις για συνταγή, που μου έδειξαν το δρόμο…
Φωτογραφίες πολλές δεν είχα, παρά μόνο μερικές λήψεις από το κινητό που μάλλον καλές μου φαίνονται, οπότε θα έχουμε και «θέαμα» :)

ΥΛΙΚΑ
ζύμη
3 κούπες δοσομετρικές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κτγ μπέικιν
125 γρ. μαργαρίνη soft (χρησιμοποίησα super fresco)
200 γρ. γιαούρτι στραγγιστό
1 κουτ. γλυκού αλάτι
3 κτΣ γάλα

γέμιση
200 γρ. φέτα, τριμμένη στο χέρι
50 γρ. κεφαλοτύρι, τριμμένο
50 γρ. τυρί Gouda τριμμένο
5 κλωναράκια μαϊντανό ψιλοκομμένο 
3 κλωναράκια άνηθο ψιλοκομμένο
1 αυγό
2-3 κτΣ γάλα
πιπέρι φρεσκοτριμμένο 
πάπρικα γλυκιά σκόνη

επιπλέον
1 κρόκος αυγού
2 κτΣ γάλα
Σουσάμι - μαυροκούκι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Φτιάχνουμε  τη ζύμη: 
Στον κάδο του μίξερ κοσκινίζουμε το αλεύρι με το μπέικιν. Προσθέτουμε  τη μαργαρίνη και το αλάτι και δουλεύουμε το μίγμα με τα εξαρτήματα που χρησιμοποιούμε για το κέικ σε χαμηλή ταχύτητα  για 3 λεπτά μέχρι να σχηματισθούν χοντρά ψίχουλα.
Προσθέτουμε στη συνέχεια το γιαούρτι και συνεχίζουμε το ζύμωμα για 2 λεπτά.
Επειδή θέλουμε μια μαλακιά τρυφερή και εύπλαστη ζύμη, προσθέτουμε σταδιακά το γάλα, μέχρι να κρίνουμε ότι είμαστε εντάξει. Η ζύμη δεν πρέπει να κολλάει στα δάχτυλα.
Τη χωρίζουμε σε 3 μπαλάκια και την αφήνουμε μέσα σε σακούλα τροφίμων να περιμένει για λίγη ώρα.

Φτιάχνουμε τη γέμιση: 
Σε ένα μεγάλο μπολ τρίβουμε με τα δάχτυλά μας τη φέτα και προσθέτουμε τα υπόλοιπα τυριά τριμμένα, τα πράσινα μυρωδικά ψιλοκομμένα, τα καρυκεύματα και το αυγό χτυπημένο.
Ανακατεύουμε με ένα μεγάλο πιρούνι και αραιώνουμε ελαφρά προσθέτοντας το γάλα.

Τοποθετούμε ξεχωριστά κάθε μπαλάκι ζύμης ανάμεσα σε 2 φύλλα λαδόκολλας ή μέσα σε μια μεγάλη πλαστική σακούλα τροφίμων και με τη βοήθεια του πλάστη ανοίγουμε ένα μέτριο φύλλο. Το φύλλο ανοίγει σχετικά εύκολα χωρίς τα παραπάνω "βοηθήματα", αν πασπαλίσουμε ελαφρά με λίγο αλεύρι την τάβλα και "λερώσουμε" τη ζύμη, έτσι που να μη "πιάνει" πάνω στον πλάστη.
Χρησιμοποιώντας τα χείλη μιας κούπας ή ένα στρογγυλό μπολ διαμέτρου 10 cm περίπου, κόβουμε στρογγυλά πιτάκια.
Μοιράζουμε τη γέμιση (1 κτγ σε κάθε πιτάκι) διπλώνουμε το ζυμάρι και το κλείνουμε είτε ενώνοντας τα χείλη με ένα πιρούνι είτε στρίβοντάς τα.
Τα τοποθετούμε σε ταψί πάνω σε λαδόκολλα.
Χτυπάμε τον κρόκο με ένα πιρούνι και τον αραιώνουμε με το γάλα.
Αλείφουμε με πινέλο σιλικόνης τα πιτάκια και πασπαλίζουμε με σουσάμι και μαυροκούκι.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο  (αντιστάσεις με αέρα) στους 175ο C για 25 – 30 λεπτά.



Ε, τι κάνετε;;; Περιμένετε να κρυώσουν!!!!



Η κα Ρίτσα Καφεντζή, είναι η υπεύθυνη κουζίνας, στο εστιατόριο του προσωπικού, της εταιρίας που εργάζομαι.

Όσοι φιλοξενούμενοι επισκέπτες - συνεργάτες δοκιμάζουν κατά καιρούς τα πιάτα της, έχουν ακόμα ένα λόγο να (παρα)μιλάνε για μας...!!!

Η Ρίτσα έχει την πρώτη μου Καλημέρα καθημερινά, αφού είναι εκεί λίγο πριν από μένα κι έχει ήδη αρχίσει την προετοιμασία για το μενού της ημέρας.

Συνήθως με κερνάει γλυκάκια και συνοδευτικά του πρωινού καφέ.

Τις προάλλες δοκίμασα κάτι υπέροχα τραγανά γευστικά κουλουράκια που είχε φτιάξει για το χατίρι της εγγονής της και μαζί με αυτά πήρα και τη συνταγή :

Koulourakia by Ritsa Kafetzi on Grooveshark

Για όσους τα θέλουν και γραπτώς, η συνταγή συνεχίζεται παρακάτω.

Εν τω μεταξύ μπορείτε να αφήσετε ανοιχτό τον player και να διαβάζετε τη συνταγή, ακούγοντας για τα επόμενα 5 λεπτά, το υπέροχο "Falling In Love With Love" από το εκπληκτικό CD, MONTEIRO, YOUNG & HOLT - BLUES FOR THE SAXOPHONE CLUB (2011)

Στα σχόλια είναι το ζουμί ;)

ΥΛΙΚΑ (40 – 50 τεμ)

½ κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα και 1/3 (συνολικά) λευκό κρασί - ελαιόλαδο, (μισό-μισό περίπου)
1 κτγ αλάτι
1 κτΣ ζάχαρη

Για το σιρόπι
1 ποτήρι νερό
4 κτΣ ζάχαρη

Για την επικάλυψη
Σουσάμι
μαυροκούκι
Χοντρό αλάτι
ηλιόσπορο κλπ


ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Βάζουμε σε μια λεκανίτσα ή στον κάδο του μίξερ τα υγρά, τη ζάχαρη και το αλάτι
Στη συνέχεια προσθέτουμε το αλεύρι και ζυμώνουμε ένα μαλακό τρυφερό ζυμάρι
Το σκεπάζουμε με μια πετσέτα ή διαφανή μεμβράνη και το αφήνουμε στην άκρη για 15-20 λεπτά
Βράζουμε το «σιρόπι» μας για 2-3 λεπτά και το αφήνουμε να κρυώσει
Γεμίζουμε ένα ή περισσότερα φαρδιά μπολ με τα σουσάμια και τα υπόλοιπα υλικά της επικάλυψης
Στρώνουμε σε δυο ταψιά, λαδόκολλα
Προθερμαίνουμε το φούρνο με αέρα στους 180 – 200 οC
Χωρίζουμε τη ζύμη στα δύο και κόβουμε κομμάτια σε μέγεθος μικρού καρυδιού
Πλάθουμε λεπτό κορδόνι και στη συνέχεια του δίνουμε το επιθυμητό σχήμα
Τα βουτάμε στο σιρόπι και στη συνέχεια στο μπολ με τα υλικά της επικάλυψης και από τις δύο πλευρές
Τα αραδιάζουμε στα ταψιά πάνω στη λαδόκολλα
Ψήνουμε για 25-30 λεπτά



Τα αφήνουμε να κρυώσουν και δοκιμάζουμε

Tips
  • Οι αναλογίες λαδιού – κρασιού μπορεί να είναι διαφορετικές :
  • Περισσότερο λάδι – λιγότερο κρασί, περισσότερο τρυφερά!
  • Περισσότερο κρασί – λιγότερο λάδι, περισσότερο τραγανά!!
  • Ο χρόνος και η θερμοκρασία ψησίματος ποικίλουν ανάλογα με τη «δύναμη» του φούρνου
  • Μερικοί κόκκοι από χοντρό αλάτι στην επικάλυψη τα κάνει περισσότερο πικάντικα
  • Το αλεύρι μπορεί να είναι και μείγμα «για όλες τις χρήσεις»  με καλαμποκάλευρο ή ολικής ή σικάλεως ή..
Πειραματιστείτε ελεύθερα :)

Άντε πάλι, και κουλουράκι, και CDάκι!!!!!!!!



Τι να σου κάνει η έρημη με τόσα που είχε τραβήξει κοντά μου..!!!
Από το μακρινό '92 μέχρι σήμερα, έχουν περάσει και 21 χρονάκια.
Χάλασε μια τη φτιάξαμε.
Χάλασε δυο, άντε πάλι...!
Χάλασε τρεις, είπαμε ας πάει και το παλιάμπελο. 
Όλες οι επισκευές του 100άρικου plus!!!!!!
Την φορά που παρουσίασε βλάβη, το πήραμε απόφαση: "Στου χαντάκ' !! "
Έφυγε για την ανακύκλωση :)

Έτσι μπήκε στη ζωή μας πρόσφατα, η καινούρια μας κουζίνα!!!!!!
Τι τατς πολυ-εστίες, τι φουρνάρα μέχρι εκεί πέρα (λολ), τι συστήματα πάνω κάτω κι ανάσκελα...
Πολύ μας άρεσε ;)
Το καινούριο κοσκινάκι μας, εκτός όλων των άλλων, ανακαλύψαμε πως έχει ειδική επιλογή στο διακόπτη, για πίτσα!!
Βρε δε φτιάχνουμε μια (καλά παραπάνω φτιάξαμε), να εγκαινιάσουμε το φούρνο και να δούμε τι "λέει";

Βάλαμε λοιπόν κάτω τα ζυμάρια μας και ιδού:

ΥΛΙΚΑ
  • Για τη ζύμη
2 κούπες αλεύρι ΔΥΝΑΤΟ
1 κούπα αλεύρι ΓΙΑ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΧΡΗΣΕΙΣ
2 κτΣ ελαιόλαδο
2 κτΣ γάλα ΕΒΑΠΟΡΕ
1+1/4 κούπα νερό χλιαρό
2 κτγ μαγιά ξερή
1 κτΣ ζάχαρη
1 κτγ αλάτι

  • Για τη Σάλτσα ντομάτας 
2 ώριμες ντομάτες (αποφλοιωμένες και ξεσποριασμένες), 
συμπυκνωμένο χυμό ντομάτας, 
1 κτγ πελτέ ντομάτας,
αλάτι
πιπέρι
ζάχαρη
ρίγανη 
σκόρδο αφυδατωμένο σε σκόνη
λίγο ελαιόλαδο
  • Άλλα υλικά
Μείγμα μαλακών τυριών (μοτσαρέλα, γκούντα, κασέρι, τσένταρ κλπ) προσθέστε ή αφαιρέστε κατά βούληση
Πιπεριές τεμαχισμένες, μανιταράκια, ελιές, ζαμπόν, μπέικον, γαλοπούλα ή ότι άλλο σας κάνει κέφι (προσθέστε ή αφαιρέστε κι εδώ, κατά βούληση)

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Ετοιμάζουμε τη σάλτσα : Περνάμε όλα τα υλικά από το μπλέντερ πλην του ελαιολάδου, σιγοβράζουμε για 10 λεπτά τη σάλτσα, προσθέτουμε το λάδι, και... έτοιμη.
Ετοιμάζουμε τη ζύμη :
Κοσκινίζουμε το αλεύρι στον κάδο του μίξερ έτσι που να σχηματιστεί ένα βουναλάκι.
Στο κέντρο του ανοίγουμε μια λακουβίτσα και ρίχνουμε μέσα τη μαγιά και τη ζάχαρη
Προσθέτουμε 1/4 της κούπας χλιαρό νερό και αφήνουμε να ενεργοποιηθεί η ζύμωση της μαγιάς, για 3 με 5 λεπτά
Όταν η επιφάνεια του υγρού γεμίσει φουσκάλες, ρίχνουμε γύρω γύρω στο πλάι το ελαιόλαδο, το αλάτι και το γάλα και ξεκινάμε να ζυμώνουμε το μείγμα με τους γάντζους.
Συμπληρώνουμε σιγά σιγά και το υπόλοιπο νερό, μέχρι να πάρουμε μια ζύμη μαλακιά και τρυφερή.
Ενδεικτικό ότι το ζύμωμα πρέπει να λάβει τέλος, είναι ο τι η ζύμη μαζεύεται γύρω από τους γάντζους.
Την αφαιρούμε από τον κάδο, την πλάθουμε λίγο ακόμα με τα χέρια και την κάνουμε μπάλα.
Την αλείφουμε με λίγο ελαιόλαδο και την τοποθετούμε σε μια σακούλα τροφίμων TIP!
Δένουμε το επάνω μέρος της σακούλας, τη βάζουμε σε μιαν άκρη και περιμένουμε για το θαύμα!!!!!
Το οποίο θαύμα, δεν αργεί και πολύ για να συντελεστεί :)
Σε λίγη ώρα (~30 με 45 λεπτά) η σακούλα κοντεύει να σκάσει!!!!!!!

Προθερμαίνουμε το φούρνο μας στους 235-250 βαθμούς C με αντιστάσεις πάνω κάτω (εγώ είχα ειδική επιλογή...!!!)

Ξεφουσκώνουμε τη ζύμη και την τοποθετούμε σε αλευρωμένη επιφάνεια.
Τη χωρίζουμε σε 2 ή 3 κομμάτια τα οποία πασπαλίζουμε με αλεύρι
Με τη βοήθεια της παλάμης ή με τον πλάστη, ανοίγουμε το ζυμάρι σε στρογγυλό ή μακρόστενο σχήμα
Τοποθετούμε σε ταψί ένα κομμάτι λαδόκολλα και το ραντίζουμε με ελαιόλαδο
Εκεί πάνω βάζουμε την ανοιγμένη ζύμη μας.
Την αλείφουμε με τη σάλτσα και τοποθετούμε πάνω υλικά της επιλογής μας (αλλαντικά και λαχανικά) πλην τυριών!!!

Τοποθετούμε το ταψί στην τελευταία (κάτω κάτω) θέση του φούρνου και ψήνουμε την πίτσα για 8-10 λεπτά (ανάλογα με το φούρνο)
Μόλις ολοκληρωθεί ο χρόνος ψησίματος, χαμηλώνουμε τη θερμοκρασία στους 165 βαθμούς C και βγάζουμε  έξω το ταψί
Σκεπάζουμε τότε όλη την επιφάνεια των (σχεδόν ψημένων) υλικών με το μείγμα των τυριών και ξαναφουρνίζουμε για 3 με 4 λεπτά μέχρι αυτά να λιώσουν.
Τη χωρίζουμε σε 8-12 μέρη και απολαμβάνουμε τον κόπο μας

Καλή όρεξη

Εντυπώσεις: Η συγκεκριμένη δυνατότητα του επιλογέα στον πολυδιακόπτη του φούρνου, μας άφησε απόλυτα ικανοποιημένους. 
Η πίτσα είναι ομοιόμορφα ψημένη πάνω κάτω, με βάση υπέροχα τραγανή και τυριά που λιώνουν στο στόμα. 
Τη δοκιμάσαμε σε πολλές παραλλαγές πάχους ζύμης και σύνθεσης υλικών και όλες τις φορές πήρε άριστα!!!!!!!


Τι να λέμε τώρα; Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια… 
Ας αφήσουμε να μιλήσουν οι εικόνες :)
Καλά, αν σας αρέσουν πέστε καμιά κουβέντα στα σχόλια!!!!
ΥΛΙΚΑ
Για το προζύμι
100 γρ αλεύρι για τσουρέκι
15 γρ ξερή μαγιά
150 γρ ζεστό γάλα
2 κτγ ζάχαρη
Για τη ζύμη
500 γρ αλεύρι για τσουρέκι
170 ml νερό βρύσης
τους κρόκους από 2 αβγά
70 γρ ζάχαρη
90 γρ λιωμένο βούτυρο
1 πρέζα αλάτι
½ κτγ εκχύλισμα πορτοκάλι (εσάνς)
¼ κτγ μαστίχα κοπανισμένη
½ κτγ μαχλέπι κοπανισμένο
Για τη γέμιση
Μαρμελάδα – νουτέλα – κομματάκια σοκολάτας
Για την επικάλυψη
Γάλα, σουσάμι ή αμύγδαλα φιλέ
ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Φτιάχνουμε το προζύμι: Διαλύουμε τη μαγιά και τη ζάχαρη στο ζεστό γάλα  και στη συνέχεια αναμιγνύουμε το αλεύρι. Σκεπάζουμε το χυλό που έχουμε φτιάξει με μια καθαρή πετσέτα και τον αφήνουμε έτσι κουκουλωμένο να «ανέβει» για 1 ώρα. 
Για τη ζύμη:
Βάζουμε όλα τα υλικά της ζύμης στον κάδο του μίξερ εκτός από το νερό.
Προσθέτουμε και το ανεβασμένο προζύμι και δουλεύουμε το μείγμα με τους γάτζους στην πιο χαμηλή ταχύτητα ή με το χεράκι μας!!
Προσθέτουμε λίγο λίγο το νερό ώστε να το απορροφήσει το μείγμα μας και να πάρουμε  ένα ζυμαράκι μαλακό και λείο.
Το κάνουμε μπάλα, το σκεπάζουμε ξανά και το αφήνουμε να φουσκώσει για άλλη μία ώρα.
Κάνουμε καμιά άλλη δουλειά :) πάμε καμιά βόλτα (εγώ πήγα στο χασάπη και πιάσαμε κουβέντα!) και όταν έρθει η ώρα, χωρίζουμε το ζυμάρι σε 12 μέρη.
Τραβάμε κάθε καρβελάκι ζύμης να μακρύνει και με το ανοίγουμε λίγο με τον πλάστη έτσι που να έχουμε ένα μακρόστενο σχήμα.
Βάζουμε στη μέση κατά μήκος μια κουταλιά από τη γέμιση και διπλώνουμε τις μεγάλες του πλευρές ώστε να εγκλωβίσουμε μέσα τη γέμιση.
Είναι τόσο τρυφερό το ζυμάρι που δε χρειάζεται βοήθεια για να κολλήσει.
Πιάνουμε τώρα τη μια άκρη και τη στρίβουμε προς τα μέσα φτιάχνοντας έτσι ένα μεγάλο «σαλιγκάρι».
Αφού τελειώσουμε, βουρτσίζουμε τα σαλιγκαράκια μας βουτώντας το πινέλο στο γάλα, τα πασπαλίζουμε με σουσάμι ή αμύγδαλο φιλέ και τα αφήνουμε να φουσκώσουν για μισή ώρα.
Προθερμαίνουμε εν τω μεταξύ το φούρνο στους 180 βαθμούς και τα ψήνουμε από 12 μέχρι 15 λεπτά (εξαρτάται από το φούρνο).
Τα αφήνουμε να κρυώσουν σε μια σχάρα.
Γίνονται εύκολα, έχουν υπέροχη εμφάνιση, καταπληκτικό άρωμα και απίθανη γεύση!!!

Δοκιμάστε τα !

ΥΓ. Όλη η διαδικασία έγινε στο πολύ χαλαρό... 
Έκανα κάτι το άφηνα (για να φουσκώσει) έκανα κάτι άλλο, έφευγα, με αποτέλεσμα η Μαριώ μου να μην έχει πάρει είδηση τι "παίζεται".
Με έβλεπε στην κουζίνα, άκουγε να ζυμώνω, αλλά επειδή αυτά είναι σχεδόν καθημερινότητα και επειδή όταν ρωτάει "τι φτιάχνεις" η απάντηση που παίρνει είναι "ένα ζυμάρι", δεν έδινε σημασία 
Όταν πια μπήκαν στο φούρνο και πέρασαν τα 5 πρώτα λεπτά κι άρχισε να μοσχομυρίζει το σπίτι, ήρθε τρέχοντας !! "Μη μου πεις..." λέει και μ' αγκαλιάζει (τα τυχερά του επαγγέλματος).
Το επόμενο που άκουσα ήταν μακρόσυρτο επιφώνημα: "Ωωωωωωωωωωωωω" !!!!!



Καλημέρα και καλό μήνα!!!
Σήμερα έχουμε να κάνουμε με stars :)
Τραγανά, "7νόστημα" τυροπιτάκια, μοναδικά σε εμφάνιση!!
Το σχήμα το πήρα από ένα περσινό επεισόδιο της εκπομπής "chef στον αέρα" ,με καλεσμένο το Γιάννη Μπαξεβάνη. 
Η ζύμη είναι πάνω κάτω αυτή που χρησιμοποίησα και για τα "Πιτάκια με Χαλούμι".
Η γέμιση ήταν έμπνευση της στιγμής και πάντα σε σχέση με τα υλικά που υπήρχαν στο ψυγείο μου.
Τελικό αποτέλεσμα : Υπέροχη τραγανή τρυφερή μπισκοτέ ζύμη, με πλούσια εξαίσια γευστική γέμιση!!

ΥΛΙΚΑ
Για τη ζύμη
3 ½ κούπες αλεύρι
Φρέσκο φυσικό χυμό από 3 πορτοκάλια
1 σταγόνα εσάνς πορτοκάλι
1 κτγ μπέικιν πάουντερ
50 γρ μαργαρίνη
¼  κούπα έξτρα παρθένο ελαιόλαδο
Λίγο αλάτι
Για τη γέμιση
350 γρ διάφορα τριμμένα τυριά (Έμενταλ, Κεφαλοτύρι, Μοτσαρέλα, Κασέρι Μυτιλήνης, Γραβιέρα Κρήτης, ξερό Ανθότυρο Κρήτης, Χαλούμι)
1 κτγ μπέικιν πάουντερ
δυόσμο ψιλοκομμένο
2 αβγά
Λίγο γάλα
Πιπέρι

1 αβγό για επάλειψη
Σουσάμι - μαυροκούκι

ΕΠΙ ΤΩ ΕΡΓΩ
Αναμειγνύουμε τα στερεά υλικά της ζύμης (αλεύρι μπέικιν αλάτι) με τη μαργαρίνη και το ελαιόλαδο.
Γυρνάμε το διακόπτη του μίξερ στη μικρή ταχύτητα και ζυμώνουμε για 3 λεπτά με τους γάτζους.
Προσθέτουμε το άρωμα και το χυμό λίγο λίγο, μέχρι να πάρουμε ένα ζυμάρι μαλακό και εύπλαστο.
Σκεπάζουμε τη ζύμη και την αφήνουμε στην άκρη.
Σε ένα βαθύ μπολ, αναμειγνύουμε τα υλικά της γέμισης με ένα μεγάλο πιρούνι.
Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200ο C
Χωρίζουμε τη ζύμη σε ίσα μέρη (το μέγεθος ποικίλει ανάλογα με το πόσο μικρά ή μεγάλα θέλουμε τα πιττάκια μας).
Με τη βοήθεια του πλάστη τα ανοίγουμε σε μέτριο φύλλο χωρίς να χρησιμοποιήσουμε αλεύρι στον πάγκο.
Βάζουμε στο κέντρο μικρή ποσότητα γέμισης και τα κλείνουμε ενώνοντας τις 3 πλευρές σε ισόπλευρο τριγωνάκι, με την ένωση προς τα πάνω.
Τα τοποθετούμε σε ταψί με λαδόκολλα !
Αραιώνουμε το αβγό με λίγο νερό και το χτυπάμε με ένα μεγάλο πιρούνι
Αλείφουμε την πάνω πλευρά τους με το χτυπημένο μείγμα του αβγού και τα πασπαλίζουμε με  σουσάμι και μαυροκούκι
Τα ψήνουμε για ~20 λεπτά, μέχρι να χρυσίσουν!!!!!!

Το υπέροχο λαμπερό κόκκινο κρασί που τα συνόδευσε ιδανικά, ήταν δωράκι για τη γιορτή μου από τους φίλους μου Άννα & Δημήτρη και τα βαρέλια της μοναδικής στο είδος της : "Ταβέρνα Λελούδας"!! 




Νηστεύεις δεν νηστεύεις..θα σου συνιστούσα να την δοκιμάσεις.
Η ζύμη είναι ιδιαίτερα αφράτη και extra μυρωδάτη παρόλο που δεν έχει ούτε βούτυρο, ούτε γάλα ούτε καν ζάχαρη :)
Έγινε ανάρπαστη εν μια νυκτί! Η δόση της ζύμης μου βγήκε περισσότερη απ΄οτι χρειαζόμουν και έτσι  έφτιαξα και μικρά ατομικά μηλιπιτάκια. Πάρτι πάλι στο γραφείο και στο σχολείο!!


ΥΛΙΚΑ για την ζύμη
600 gr αλεύρι μπλέ
150 gr σπορέλαιο
150 gr ελαιόλαδο
300 gr φρέσκος χυμός πορτοκάλι
1/2 κτ.γλ. κανέλα
2 κοφτά κτ.γλ. μπεικιν

ΥΛΙΚΑ για την γέμιση
3 μεγάλα κόκκινα μήλα
50 gr μαύρη ζάχαρη
50gr σταφίδες
100gr χοντροκομμένα καρύδια
1/2 κτ. γλ. κανέλα

ΕΚΤΕΛΕΣΗ
Σε ένα μπολ ρίχνουμε το αλεύρι και κάνουμε μια λακουβίτσα. Προσθέτουμε όλα τα υπόλοιπα υλικά και φτιάχνουμε μια ζύμη μαλακιά που να μην κολλάει στα χέρια. Εναλλακτικά μπορούμε να χτυπήσουμε τα υλικά στο μίξερ με το "φτερό". Εγώ το έκανα με το χέρι... Σκεπάζουμε με μια καθαρή πετσέτα κουζίνας και βάζουμε το μπολ στο ψυγείο για 1 ώρα τουλάχιστον.
Καθαρίζουμε τα μήλα και τα κόβουμε στα 8. Τα πασπαλίζουμε με τα υπόλοιπα υλικά της γέμισης και τα αφήνουμε στην άκρη.

Καλύπτουμε με λαδόκολλα μια λαμαρίνα φούρνου και επάνω της τοποθετούμε ένα τσέρκι διαμέτρου 26 cm.

Ανοίγουμε ένα φύλλο και καλύπτουμε τον πάτο και τα πλάγια απο το τσέρκι. Τοποθετούμε τα μήλα στο κέντρο και σκεπάζουμε με ένα δεύτερο φύλλο κόβοντας τα περισσευούμενα!
Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170C μέχρι να ροδίσει (περίπου 25'). 
Αφήνουμε να κρυώσει και πασπαλίζουμε με άχνη και κανέλα.

Σημ: η συνταγή είναι από τον κ. Σ. Παρλιάρο


Καλημέρα σας και καλή εβδομάδα!
Αφού χορτάσαμε να βλέπουμε 2 εβδομάδες, τα υπέροχα γλυκάκια από τη γιορτή της Μαρίας mas, και κάποιοι φίλοι άρχισαν να αδημονούν για «νέο έργο» (μαζί και η Μαρία!!!), μπόρεσα επιτέλους να μαζέψω (εκτός από το μυαλό μου) τις φωτογραφίες και τις οδηγίες που είχα καιρό στην άκρη, και να 'μαι τώρα εδώ μπροστά σας με ένα γευστικότατο αρωματικό σνακ, που ταιριάζει σε όλες τις ώρες της ημέρας.
Η Κύπρος μέχρι και πριν το καλοκαίρι που πέρασε, μου ήταν λίγο έως ελάχιστα γνώριμη, από το προηγούμενο ταξίδι μας εκεί, πριν από χρόνια.
Η φετινή επίσκεψη-εμπειρία και η φιλοξενία που βρήκαμε, μας έκανε να αγαπήσουμε το μέρος, τους ανθρώπους και σε ότι αφορά αυτή τη σελίδα, την κουζίνα της.
Η συνταγή είναι Κυπραίικη και το γευστικό της αποτέλεσμα, μοναδικό.
Άντε, πάμε να το απολαύσουμε παρέα!!


Να μαι κι εγώ!!!!!
Τώρα που κλείσανε τα καλοκαιρινά στέκια, τα κεφάλια μέσα και επιστροφή στην κουζίνα!!
Είπα να φτιάξω μια τάρτα η οποία στολίζει τέλεια έναν μπουφέ, αλλά είναι τόσο χορταστική και νόστιμη που μπορεί να φαγωθεί και ως κύριο πιάτο!

Λοιπόν ξεκινάμε:





Να' μαι και γωωωωω....!!!!  Κάθε κατεργάρης στον πάγκο του και εγώ στον δικό μου.... στον πάγκο της κουζίνας! Καλό Φθινόπωρο λοιπόν, καλή σχολική χρονιά σε όλα τα παιδάκια, (και στο δικό μου πρωτάκι), τους εκπαιδευτικούς και πολύ κουράγιο σε όλους τους γονείς.



Όποιος έχει ταξιδέψει στη Σάμο, γνωρίζει πως πέρα από τα αμέτρητα, πανέμορφα ακρογιάλια με τις πεντακάθαρες θάλασσες και τις εκπληκτικές αμμουδιές, το ανάγλυφο του νησιού χαρακτηρίζεται από τους δυο μεγάλους ορεινούς όγκους  του Κέρκη και του Καρβούνη στις πλαγιές των οποίων, πέρα από την ιστορία του τόπου, τους μύθους, τους θρύλους, τα ξωτικά και τις νεράιδες, κρύβεται ένας υπέροχος κόσμος, που περιμένει τον υποψιασμένο επισκέπτη να τον ανακαλύψει και να γευτεί τη σπάνια ομορφιά του.

Τα Κονταίικα είναι ένα μικρό χωριό, χτισμένο στη Β.Δ. πλευρά του Καρβούνη.
Απέχει περίπου 7 χιλιόμετρα από το Καρλόβασι.
Το όνομα φαίνεται πως προέρχεται από τον πρώτο οικιστή, κάποιο Κοντό, που η παράδοση τον θέλει ως καταγόμενο από το διπλανό Πλάτανο.
Χωριό με αξιόλογη γεωργική παραγωγή και ανθρώπους που γνωρίζουν καλά την τέχνη της γης. Εκτεταμένες αμπελοκαλλιέργειες, ελιές, κηπευτικά και σιτηρά. Παλιότερα καλλιεργούνταν με επιτυχία ο καπνός. Βρίσκεται σε μια καταπράσινη περιοχή με δάση από πεύκα και κυπαρίσσια, εξαιρετικής φυσικής ομορφιάς.

Η πλατεία του αποτελεί δείγμα νησιωτικής αρχιτεκτονικής και συγκεντρώνει πολύ κόσμο.
Το χωριό φημίζεται για το κρασί του, τα σουβλάκια του, τη μυρωδάτη «σούμα» και το ντόπιο του αλεύρι.
Πάνω από την πλατεία, σε μια πεζούλα βρίσκεται ένα παραδοσιακό πέτρινο δίπατο σπίτι, στο ισόγειο του οποίου, λειτουργεί ο μύλος του χωριού. Μπαίνοντας σε «πνίγει» η μυρωδιά του κυπαρισσιού, από την ξυλεία που χρησιμοποιήθηκε στο κτίσμα. Μόλις δώσεις την παραγγελία σου στην ευγενική κυρία που έχει τη διαχείριση του μύλου,  βάζει μπρος τη μηχανή, αδειάζει το ντόπιο σιτάρι στη χοάνη και μια άλλη μυρωδιά, αυτή του φρέσκου αλευριού έρχεται να σε ξελογιάσει.
Όταν το «αφεντικό» μου είπε πρόσφατα, πως αγόρασαν αλεύρι από τα Κονταίικα (εξ ου και οι παραπάνω λεπτομέρειες) που το άλεσε επιτόπου η μυλωνού, θυμήθηκα πως στο ντουλάπι μου βρισκόταν ξεχασμένο από τον περασμένο Χειμώνα, ένα μικρό τσουβαλάκι αλεύρι, από τον ίδιο μύλο. Το χρησιμοποιώ κι εγώ κυρίως για την παρασκευή ψωμιού, αλλά τώρα, άλλα έβαλα στο νου μου.
Είπα : «Θα φτιάξω μπισκοτένια ζύμη για τυροπιτάκια και λουκανικοπιτάκια με το αλεύρι της μυλωνούς …»


Τελικά είναι να μη σε «πάρει από κάτω»… Αν και στις μέρες μας αυτό είναι το πιο εύκολο πράγμα στον κόσμο!! Μαυρίζει η ψυχή και χάνεται κάθε όρεξη για επικοινωνία!!! Με τόσο αρνητικό φορτίο στην ατμόσφαιρα, πασχίζεις να φωτίσεις στιγμές, να ανοίξεις παράθυρα στο καλοκαιράκι που έχει φθάσει και δεν το έχεις πάρει είδηση ακόμα…
Έχεις και κάτι φίλους, που σε τραβάνε απ το μανίκι και να σου αφήνουν σχόλια του στιλ «…βρε παιδιά.....μόνο κονσέρβες και ντελίβερι τρώτε?»
Άμα έχεις τέτοιους φίλους… θα μου πείτε!! Από την άλλη το βλέπεις και λίγο διαφορετικά. Κάθεσαι και ανεβάζεις μια χορταστική πολλαπλή ανάρτηση και καθαρίζεις από τη «γκρίνια» τους για το υπόλοιπο του μήνα. «Ούτω ποιήσωμεν»!!!!!
Μάζεψα λοιπόν εδώ όλες τις τάρτες του μήνα και σας τις παρουσιάζω.


Το αλεύρι και το ρύζι, είναι τα αγαπημένα μου υλικά. Όταν «ζοριστώ» προσπαθώντας να δώσω απάντηση στο «τι τρώμε απόψε;» είναι τα πρώτα που μου έρχονται αβίαστα στο νου. Έτσι λοιπόν και τις προάλλες, η απάντηση ήρθε αυθόρμητα και εύκολα : Κάτι, σαν πίτσα!!!! 
Ανυπομονώ», ήταν η πρώτη αντίδραση απ το Μαριώ μου… 
Στη θέα του τελικού αποτελέσματος κι ενώ ο αέρας είχε σκορπίσει μυρωδιές από νωρίς, η δεύτερη αντίδραση ήταν : «Ωωωωωωωω!!!!». 
Δεν άργησε πολύ και η δοκιμή, οπότε ήρθε και η τρίτη : «Μμμμμμμμμμ!!!!!!»


Μεγάλη Τρίτη σήμερα και οι ετοιμασίες στις κουζίνες δίνουν και παίρνουν. Αμέτρητες συνταγές για τσουρέκια και κουλούρια κατακλύζουν την "κυβερνοχώρα". Δεν ξέρω γιατί, αλλά για κάποιον λόγο τα πασχαλινά κουλούρια έχουν συνδυαστεί με την αμμωνία. Εμένα προσωπικά ποτέ δεν μου άρεσε όσες παραλλαγές κι αν έχω δοκιμάσει. Πρόσφατα λοιπόν, δοκίμασα σε μια οικογενειακή φίλη την Ζ. αυτά τα κουλουράκια και ενθουσιάστηκα!! Μυρίζουν απίστευτα και αφήνουν μια μοναδική γεύση στο στόμα. 



Έχουν περάσει 4 μέρες κι εγώ ακόμα στον κόσμο μου... Δε φταίω όμως!! Εσείς με φέρατε σ’ αυτή την κατάσταση κι άντε τώρα να προσγειωθώ. Βέβαια δε λείπουν οι σχετικές πιέσεις κι έτσι θέλοντας και μη, ανασήκωσα τα μανίκια, έτοιμος και πάλι για … δράση.
«Τι θα γίνει, θα βάλεις εκείνη τη συνταγή με το τριανταφυλλάκι;» μου πέταξε χθες η αγαπημένη μου συνάδελφος. Το είχε δοκιμάσει πρόσφατα και … μάλλον της άρεσε!!
«Ε, τι να κάνομε;» που λέει και το Αφεντικό, μπήκα και πάλι στην παραγωγή.
Η συνταγή προέρχεται από την ευρύτερη περιοχή της Βαλκανικής και πιο συγκεκριμένα από την Κροατία. Η Sanela στο δικό της blog την ονομάζει «αλμυρά τριαντάφυλλα» λόγω του σχήματος της ζύμης που όντως θυμίζει τριαντάφυλλο.
Λόγω της γέμισης όμως που έτυχε να βρίσκεται στο ψυγείο μου, εγώ τα βάφτισα ρολά μυζήθρας, μιας που το θεωρώ πιο ...«εμπορικό»!!! Ε, να βγάλουμε και κανένα φράγκο  :))



Πόσο μπορεί να περιμένει μια συνταγή, για να δει τα φώτα της …ράμπας;
Η συγκεκριμένη, κοντά ένα χρόνο!!
Έψαχνα για κάτι νηστίσιμο και βρήκα τις φωτογραφίες μου, με ημερομηνία επεξεργασίας 27/4/2010!! Είχαν τραβηχτεί δε, πολύύύύ νωρίτερα!!!
«Τι έγινε μεγάλε, μου λένε, ήρθε επιτέλους η σειρά μας;»
Τι λες τώρα; Δαγκώθηκα και έκρυψα το πρόσωπό μου στις σημειώσεις μου, αναζητώντας τάχα μου, τη συνταγή.
Μοτέρ, φώτα και πάμε!!!!!!

Καλημέρα σας και καλό μήνα!! 
Για την αλήθεια του πράγματος, άλλη ανάρτηση είχα σκοπό να κάνω σήμερα, ξεκινώντας το αφιέρωμά μου στα «δάνεια» -συνταγές που αγάπησα μέσα από τις δικές σας αναρτήσεις-, αλλά ήταν τόσο μεγάλο …το «ζόρι» που τράβηξα μ’ αυτή τη συνταγή, αλλά και τόσο μεγάλη η απόλαυση στο τέλος, που είπα να της παραχωρήσω θέση!!
Το Λαχματζούν -σύμφωνα με τη γουίκι- (Lahmacun στα τούρκικα ή lahmajoun, lahmaǰun լահմաջուն ή լահմաջո lahmaǰo στα αρμένικα, لحم بعجين, bi'ajīn Lahm στα αραβικά, που σημαίνει "κρέας με ζύμη», είναι μια τυποποιημένη πίτα (βλ. σουβλάκι) της ανατολής και αποτελείται από ένα στρογγυλό, λεπτό κομμάτι ζύμης καλυμμένο με κιμά (συνηθέστερα από μοσχαρίσιο και αρνίσιο κρέας). 
Σερβίρεται συχνά ραντισμένο με χυμό λεμονιού, τυλιγμένο με λαχανικά και αρωματικά, όπως τουρσιά, ντομάτες, πιπεριές, κρεμμύδια, μαρούλι, μαϊντανό ή κόλιαντρο. 
Το συναντάμε να πουλιέται ευρέως στην Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, τη Γεωργία, το Ιράν, το Ιράκ, την Ιορδανία, το Λίβανο, την Παλαιστίνη, τη Σαουδική Αραβία, τη Συρία και την Τουρκία, όπου υπάρχουν εστιατόρια που ειδικεύονται στο Λαχματζούν.
Το συνάντησα κι εγώ πρόσφατα σε μια φωτογραφία και όπως το είδα λαχταριστό, αποφάσισα να το φτιάξω το ίδιο βράδυ…



Η μητέρα μου σε νεαρή ηλικία, έφυγε από το χωριό και ήρθε στην Αθήνα για να μάθει ράψιμο. Έπιασε δουλειά σε έναν ονομαστό οίκο ραπτικής (της κυρίας Έλλης) στο Κολωνάκι, με πελατεία από το high society της πρωτεύουσας. Έγινε σπουδαία μοδίστρα!!
Ο σύζυγος της κυρίας Έλλης ήταν γνωστός ηθοποιός και θεατρικός συγγραφέας.
Όταν μετά από λίγα χρόνια επέστρεψε η μητέρα μου στο νησί, παντρεύτηκε και άνοιξε το δικό της ραφτάδικο. Εκεί έμαθαν ράψιμο και όλα τα κορίτσια του χωριού. Κάποιο καλοκαίρι ήρθαν και η κυρία Έλλη με τον άντρα της για διακοπές στο Μπάλο. Στην παραλία τότε βέβαια δεν υπήρχαν υποδομές για σίτιση και εστίαση. Υπήρχαν πολλές αποθήκες που χρησίμευσαν κάποια εποχή για το εμπόριο των κρεμμυδιών του λαδιού και των κάρβουνων της περιοχής και οι οποίες με ένα άσπρισμα, 5-6 ράντσα, 1 πετρογκάζ και 1 φανάρι μετατρέπονταν σε παραθεριστικές κατοικίες. Εκεί έμειναν λοιπόν κι αυτοί και το κατά-ευχαριστήθηκαν!!
Εντυπωσιάστηκαν από τον πλούτο της θάλασσας σε ψάρια όστρακα χταπόδια αχινούς! Χόρτασαν με γεμιστούς κολοκυθοανθούς φασολάκια και μπάμιες απ τα περβόλια. Γοητεύτηκαν από τα σύκα και τα σταφύλια από τα «Αλώνια». Ενθουσιάστηκαν με το ζυμωτό ψωμί, τις τηγανίτες και τα ντόπια παξιμάδια!!!
Σεπτέμβρη μήνα έφτασε και το τηλεγράφημα στο σπίτι : «ΠΕΙΝΑΜΕ, ΘΕΛΟΥΜΕ ΠΑΞΙΜΑΔΙΑ ΕΛΛΗ – ΝΟΤΗΣ»
Η εκπληκτική τους γεύση δεν άφησε ποτέ, κανέναν ασυγκίνητο!!! Τότε βέβαια, έκρυβε μέσα της όλο τον κόπο, τη δυσκολία παραγωγής των πρώτων υλών, αλλά και την αγνότητά τους: Να οργώσεις, να σπείρεις, να θερίσεις, να αλωνίσεις, να αλέσεις, να κοσκινίσεις, να ζυμώσεις, να φουρνίσεις, να παξιμαδιάσεις. Ο φούρνος της Καλμούκαινας, άναβε κάθε μέρα! Μοσχομύριζε όλη η γειτονιά.

Ακόμα και σήμερα όμως που οι πρώτες ύλες κρύβουν μέσα τους τον κόπο άλλων και η αγνότητά τους κάποιες φορές αμφισβητείται, τα σαμιώτικα παξιμάδια συνεχίζουν να συναρπάζουν!!!
Η συνταγή που ακολουθεί είναι της μητέρας μου. Έβαλα όμως κι εγώ λίγο το χεράκι μου : οι φωτό είναι δικές μου :))) (gvarvakis)


Πρόκειται για μια τάρτα γλυκιά, με απίστευτη γεύση και αρώματα!!!
Απαιτεί κάποιο χρόνο παραπάνω, αλλά αυτά που προσφέρει δε συγκρίνονται με κανένα κόπο!!
Πάμε να την ετοιμάσουμε!!!!!!!!!!
ΥΛΙΚΑ
Αχλάδια
3 φλιτζάνια νερό
3 ώριμα αχλάδια βουτυράτα
1 φλιτζάνι ζάχαρη
2 κουταλιές της σούπας χυμό λεμονιού
1 ξύλο κανέλας
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
Ζύμη Τάρτας
½ φλιτζάνι ζάχαρη άχνη
¼ φλιτζανιού αλεσμένα ασπρισμένα αμύγδαλα
¼ κουταλάκι του γλυκού αλάτι
135 γραμμάρια βούτυρο παγωμένο
1 κρόκο αυγού
1 ¼ φλιτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλιά της σούπας νερό παγωμένο
Κρέμα Αμυγδάλου
90 γραμ βούτυρο, σε θερμοκρασία δωματίου
2/3 φλιτζανιού ζάχαρη
¾ φλιτζανιού τριμμένο αμύγδαλο
2 κουταλάκια του γλυκού αλεύρι
1 κουταλάκι του γλυκού κορνφλάουρ
1 μεγάλο αυγό και 1 ασπράδι αυγού
1 κουταλάκι του γλυκού εκχύλισμα βανίλιας
2 κουταλάκια του γλυκού εκχύλισμα αμυγδάλου
Ζάχαρη άχνη (προαιρετικά)





Συνταγή αφιέρωμα είναι τούτη η σημερινή!! Οι περισσότεροι (ες) αν όχι όλοι εδώ πέρα, γνωρίζετε για το υπέροχο βιβλίο της Αγγελικής Ξανθάκη, της δικής μας Κικής «μικρή κουζίνα – ψωμιά & ζύμες», που παρεμπιπτόντως πρόσφατα κυκλοφόρησε στη 2η έκδοσή του από το Εντυπο!! 
Κατάφερα και κράτησα στα χέρια μου το προτελευταίο τεύχος της 1ης έκδοσης. Το τελευταίο κληρώθηκε στο 1ο GR food bloggers camp!!!




Πέρα από την επιμελημένη έκδοση, τις φοβερές ζυμαρένιες συνταγές τις αναλύσεις τις συμβουλές τις επεξηγήσεις και τις καταπληκτικές φωτογραφίες, στο βιβλίο που κρατάω, υπάρχει κάτι στην πρώτη σελίδα του, που το κάνει υπέροχα δικό μου : είναι η ξεχωριστή ζεστή αφιέρωση της Κικής !!
Ξέρω ζηλεύετε τώρα λίγο, αλλά τι να κάνουμε;; Συμπάθειες είναι αυτές!!!
Ξεφυλλίζοντας τις 130 πολυτελείς σελίδες του, από τις 55 συνταγές που προσπάθησαν να με πλανέψουν (και το κατάφεραν όλες τελικά!), εκείνη που με λύγισε με την πρώτη ματιά, ήταν μια παλιά μου αγαπημένη, που εδώ πέρα φόρεσε τα "καλά της" και δε μου άφησε κανένα περιθώριο διαπραγμάτευσης: 
«Ή εμένα ή καμιά» μου ψιθύρισε κλείνοντας πονηρά το μάτι και γύρισε αποφασιστικά το κουμπί του μίξερ...
Μάζεψα τα ... υλικά μου όσο πιο γρήγορα μπορούσα και προσπάθησα να συγκεντρώσω το μυαλό μου, που ήδη έπλαθε μυρωδάτες ονειρικές εικόνες...
Το αποτέλεσμα δικαίωσε απόλυτα την εκλογή μου κι αφού η συγγραφέας «ενέκρινε» τις φωτογραφίες μου, είμαι πια έτοιμος για την παρουσίαση της συνταγής!!!



Ιούλιος 2010 : Αφού χορτάσαμε ποδαρόδρομο φωτογραφικές λήψεις και σνίτσελ στη Βιέννη, αποφασίσαμε «στο φτερό» να πάμε εκδρομή στη Μπρατισλάβα
Η διαδρομή με το τρένο 1 ώρα και το εισιτήριο με επιστροφή αυθημερόν, σχεδόν «τσάμπα»!! Η μέρα ηλιόλουστη, το ταξίδι υπέροχο και η διάθεση στα ύψη.
Μετά τις πρώτες εντυπώσεις για την πόλη που ολοένα και γίνονταν καλύτερες κι αφού είχαμε απολαύσει έναν εκπληκτικό καφέ και πανοραμικές εικόνες, βρεθήκαμε κοντά στο μεσημέρι στην κεντρική πλατεία του ιστορικού κέντρου της πόλης. Απέναντι από την Ελληνική πρεσβεία υπάρχει ένα εστιατόριο με ονομασία Bagel & Coffee STORY!  
Oh, My, God!!! που λέει και η φίλη μου η Tia! Ήταν η πείνα, ήταν η κούραση απ το περπάτημα, ήταν το περιβάλλον, διαλέξαμε 2 τεράστια από το menu και τα καταβροχθίσαμε!! Υπέροχη τραγανή ζύμη, φανταστική γέμιση, καταπληκτική γεύση. Φεύγοντας από εκεί «πήρα» και τα 3 αυτά μαζί μου και θα έσκαγα αν δεν κατάφερνα να τα ξαναζήσω «οίκαδε»! Έψαξα κι έμαθα την ιστορία τους, πειραματίστηκα με διάφορες συνταγές και να ’μαι…